Czosnek bardzo łatwo się pali. Podatność czosnku na spalanie wynika głównie z niskiej zawartości wody i wyższego stężenia naturalnych cukrów, takich jak fruktoza. Ta szczególna kombinacja oznacza, że ​​czosnek może karmelizować się wyjątkowo szybko — prawdopodobnie byłeś świadkiem, jak patelnia pełna surowego czosnku w rondlu zmienia kolor z jasnozłotego na ciemnobrązowy w ciągu kilku sekund. Fakt, że czosnek ma tendencję do mielenia, sprawia, że ​​przypalanie jest jeszcze łatwiejsze, ponieważ każdy mały kęs jest dokładnie wystawiony na działanie ciepła. Konkluzja: prawie wszystko, co dotyczy czosnku, powoduje, że jest on podatny na przypalenie. Czosnek po spaleniu staje się intensywnie gorzki, co zepsuje smak sosu pomidorowego.

Dobra wiadomość jest taka, że ​​tego błędu można łatwo uniknąć. Krok pierwszy: dodaj cebulę do rondla i podsmaż ją najpierw, a następnie czosnek. Cebula gotuje się dłużej, a także uwalnia dodatkową wilgoć na patelnię, co może pomóc czosnkowi zachować nawodnienie podczas procesu gotowania. Gdy cebula stanie się przezroczysta, dodaj czosnek. W tym momencie zmniejsz ogień na kuchence i podsmaż czosnek i cebulę na małym ogniu, aż czosnek zacznie pachnieć. Nie chcesz, żeby czosnek był zbyt surowy, bo będzie przytłaczający i ostry – po prostu chcesz, żeby był delikatnie ugotowany. Na tym etapie należy zachować szczególną ostrożność, ponieważ kolor czosnku może bardzo szybko się zmienić. Gdy czosnek stanie się złoty, sos będzie gotowy do następnego kroku.

Jednym z najlepszych sposobów na wykończenie miski makaronu jest zetarcie na wierzch świeżego parmezanu. Słony i orzechowy, dojrzewający parmezan dodaje serowego bogactwa makaronowi, który jest bardzo smaczny. Chociaż wiele osób posypuje makaron parmezanem, istnieje inny, mniej znany sposób na zwiększenie serowości bez konieczności tarcia sera. A wszystko to dzięki części parmezanu, która jest często całkowicie zaniedbywana i odrzucana: skórce.

Skórka to stwardniała skórka znajdująca się na zewnętrznej warstwie sera. Choć technicznie jadalne, skórki parmezanu są często zbyt trudne do przeżucia. W rezultacie skórki są często wyrzucane po zjedzeniu bardziej miękkich części kawałka sera. Co jest niefortunne, ponieważ te zapomniane skórki parmezanu są w rzeczywistości tajnymi prezentami z pysznymi jackpotami, które tylko czekają na wyzwolenie. Sztuka polega na tym, aby wiedzieć, jak uwolnić ich smakowity potencjał.

Dobra wiadomość jest taka, że ​​użycie skórek parmezanu nie może być łatwiejsze. Wystarczy dodać całą skórkę bezpośrednio do sosu pomidorowego pod koniec gotowania i mieszać co kilka minut. Skórka powinna gotować się w sosie przez około 20 do 30 minut. Nie martw się: Twój sos pomidorowy nie będzie lepki; skórka stanie się miękka, ale nie roztopi się całkowicie. Gdy skórka się zagotuje, uwolni swój serowy smak, nadając sosowi pyszną złożoność. Skórki można również używać do aromatyzowania innych sosów, zup i gulaszy.

Jeśli pracujesz z surowymi pomidorami, możesz wykonać dodatkowy krok, aby wydobyć z nich głębszy smak. Pokrojone pomidory skrop oliwą z oliwek i octem balsamicznym, następnie oprósz solą, pieprzem i odrobiną cukru. Piecz je w piekarniku w temperaturze 400 Fahrenheita przez około 30 minut, aż zostaną karmelizowane. Pieczenie ich z odrobiną cukru przyspiesza proces karmelizacji, a słodycz uzupełnia nutą złożonej cierpkości. Pomidory te świetnie nadają się do sałatek, ale świetnie nadają się również jako baza do sosu pomidorowego.

Zmiksuj pieczone pomidory do pożądanej konsystencji. Aby uzyskać cieńszy sos, miksuj je dłużej, aż uzyskają jednolicie gładką konsystencję. Aby sos był bardziej chrupiący, zacznij od trybu pulsacyjnego i wykonaj tylko kilka obrotów. Odłóż sos na bok, a następnie w rondlu podsmaż cebulę i czosnek. Po odszkleniu patelni dodaj sos z pieczonych pomidorów, następnie dopraw i gotuj na wolnym ogniu do smaku. Zauważysz, że sos pomidorowy z pieczonych pomidorów jest odrobinę słodszy i ma bardziej skoncentrowany smak niż sos pomidorowy z surowych pomidorów.

Choć kuszące jest użycie gotowych słoików z sosem do spaghetti, często jest to błąd. Wiele marek gotowych sosów do spaghetti jest często zbyt słonych lub zbyt słodkich i ma nadmiernie przetworzony smak. Zamiast kupować słoiki z sosem do spaghetti, spróbuj zamiast tego kupić zwykły. Zwykłe pomidory w puszkach nie tylko dadzą Ci całkowitą kontrolę nad przyprawami i smakiem sosu, ale często są również znacznie tańsze niż słoiki z gotowym sosem do spaghetti.

Pomidory w puszkach zazwyczaj występują w trzech odmianach: całe, pokrojone w kostkę i kruszone. Całe pomidory przechowuje się w soku pomidorowym i pozostawia w całości, zwykle obrane. Całe pomidory z puszki to świetny wybór, jeśli chcesz uzyskać bardziej rustykalny sos z dużą ilością kawałków. Możesz je szybko zmiksować w blenderze lub rozbić łyżką bezpośrednio w rondlu. Pomidory pokrojone w kostkę często kroi się w dużą kostkę, którą zazwyczaj trzeba jeszcze trochę zmiksować. Puszki pokruszonych pomidorów są najgładszą opcją i są w zasadzie puree. Puszki pokruszonych pomidorów są dobrą opcją na bardziej tradycyjny sos do spaghetti.

Następnym razem, gdy będziesz chciał zrobić spaghetti, spróbuj zrobić sos z pomidorów z puszki. Usmaż pokrojoną w kostkę cebulę i posiekany świeży czosnek w mieszance oliwy z oliwek i masła na małym ogniu z suszonym oregano, solą i pieprzem. Zdeglasuj patelnię odrobiną czerwonego wina, następnie dodaj sos pomidorowy z puszki. Zagotować i doprawić do smaku.

Masło jest często używane do rozpoczęcia przygotowywania sosu do smażenia warzyw, takich jak cebula i czosnek. Ale powinieneś także rozważyć użycie masła nie tylko jako sposobu na rozpoczęcie sosu pomidorowego, ale także jako sposób na jego wykończenie.

Masło ma kremową konsystencję, która pomaga złagodzić ostrość i kwasowość sosu pomidorowego. Pomaga także emulgować sos i nadaje mu luksusowo aksamitną konsystencję o pysznej konsystencji. Uwaga: nie rozpuszczaj masła przed dodaniem go do sosu pomidorowego. Pod koniec gotowania dodaj kilka zimnych, twardych kawałków masła prosto z lodówki, a następnie pozwól im roztopić się bezpośrednio w sosie. W tym momencie palnik powinien być wyłączony (lub ustawiony na bardzo niski poziom ciepła), a ciepło resztkowe w sosie powinno być wystarczająco ciepłe, aby stopić masło. Daj mu czas na stopienie i mieszaj, aż masło połączy się z sosem pomidorowym.