Co oznacza ta etykieta rezerwy na butelce wina
Próbując zdobyć oferty na wino w Costco – lub gdziekolwiek indziej – prawdopodobnie zauważyłeś termin „rezerwa” na etykietach niektórych butelek. To specjalne oznaczenie często oznacza, że wino przed trafieniem na rynek zostało poddane dojrzewaniu w określony sposób. Historycznie rzecz biorąc, winiarze odkładali porcje szczególnie dobrych partii wina, aby wypuścić je po dalszej dojrzałości. Ta tradycja – powstrzymywania ilości rezerwowej danej partii wina – stała się imiennikiem tytułu rezerwowego drukowanego na nowoczesnych butelkach.
Chociaż termin ten z pewnością wywołuje poczucie wysokiej jakości, nie oznacza to automatycznie, że wino jest lepsze. W niektórych regionach głównych krajów winiarskich, takich jak Włochy i Hiszpania, etykieta jest uregulowana prawnie i może być stosowana wyłącznie w przypadku win uprawianych, dojrzewających i przechowywanych zgodnie z określonymi zasadami. Jednak w dużej części świata, w tym w Stanach Zjednoczonych, słowo „rezerwa” nie jest prawnie zdefiniowane, co oznacza, że można go używać do opisu dowolnego wina, niezależnie od kryteriów starzenia.
Wymagania dotyczące etykiet
We Włoszech wino rezerwowe (lub Riserva) musi spełniać bardzo specyficzne wymagania dotyczące starzenia i przechowywania, które różnią się w zależności od regionu. Na przykład Chianti może być oznakowane i sprzedawane jako Riserva „dopiero po poddaniu go co najmniej 24-miesięcznemu dojrzewaniu”, które musi obejmować „co najmniej 3-miesięczne leżakowanie w butelce” – twierdzi włoska winnica Carus.
Okres dojrzewania rozpoczyna się 1 stycznia po zbiorach. Podobnie rygorystyczne wymagania stosuje się do oceny wszystkich innych włoskich win ubiegających się o etykietę Riserva. Po spełnieniu minimalnych standardów wino musi następnie odpowiadać określonym cechom, od koloru po kwasowość. Te odrębne zasady zapewniają, że region eksportuje do reszty świata standardowy produkt wysokiej jakości.
Podobne systemy istnieją w Hiszpanii i Portugalii, gdzie wino specjalne jest oznaczone etykietą „reserva” (inną niż włoska „riserva”). Podobnie jak Włochy, kraje te dzielą swoje obszary uprawy winorośli na regiony, w których obowiązują dokładne wymagania określające, które wina mogą zgodnie z prawem przyjąć oznaczenie reserva. Oprócz kryteriów przechowywania i dojrzewania Portugalia reguluje zawartość procentową alkoholu w butelkach Reserva. Według artykułu ekspertów od wina Mike’a DeSimone i Jeffa Jenssena w Robb Report, portugalskie wina rezerwowe muszą zawierać od 0,5% do 1% więcej alkoholu na butelkę w porównaniu do minimalnych poziomów ustalonych w danym regionie.
Bezsensowne określenie
Poza regionami regulowanymi termin rezerwa nie jest dobrze zdefiniowany i może oznaczać różne rzeczy — a nawet nic. W Stanach Zjednoczonych wino podlega regulacjom Biura ds. Podatku i Handlu Alkoholem i Tytoniem (TBB) i obecnie nie ma definicji rezerwy. W 2010 r. TBB przedstawiła propozycję prawnego zdefiniowania różnych terminów związanych z produkcją wina. Jednak nowe zasady nigdy nie zostały przyjęte, a rezerwa nazw jest nadal używana bez definicji prawnej.
Bez ostatecznej decyzji rządu federalnego niektóre regiony wzięły wymagania jakościowe w swoje ręce. Na przełomie wieków winiarze w Waszyngtonie utworzyli Washington Wine Quality Alliance, który ustala własne standardy dla etykiet rezerwowych. Według ówczesnego raportu Wine Spectator członkowie sojuszu zgodzili się ograniczyć swoje partie rezerwowe do 10% lub mniej całkowitej produkcji. Poza Waszyngtonem winnice w Stanach Zjednoczonych nadal sprzedają niektóre butelki z etykietą rezerwową. Ponieważ jednak nie ma jednolitej zgody co do tego, czym właściwie jest butelka rezerwowa, często wykorzystuje się ją jako zwykły chwyt marketingowy bez konsekwencji prawnych.
