Co wyróżnia piwo wytrawne spośród całej reszty
Na pierwszy rzut oka nie ma sensu przyjmowanie słowa „suchy” w odniesieniu do rzeczy wytwarzanych głównie z wody, takich jak wino i piwo. Ale etymologia jest dziwna i musimy się z tym pogodzić. Chociaż bez wątpienia słyszałeś o wytrawnym białym winie, koncepcja wytrawnego piwa może być dla Ciebie nowa. Co dokładnie oznacza to określenie? Okazuje się, że jest to ten sam warunek, który charakteryzuje piwo wytrawne: brak cukrów resztkowych, co skutkuje lekką treściwością i czystym finiszem. Ogólnie rzecz biorąc, piwa uważane za wytrawne to zazwyczaj lagery, takie jak Pilsner, lub chmielowe ale, takie jak American IPA. Istnieją również piwa, które ich piwowarzy określają jako wytrawne.
Mówiąc technicznie, piwo lub wino uważa się za wytrawne, gdy jest dobrze odfermentowane, to znaczy, gdy drożdże dokładnie połknęły wszystkie cukry z zacieru i przekształciły je w etanol i dwutlenek węgla. Przekłada się to na osobę pijącą gotowy produkt jako chrupkość – brak słodyczy lub osłabiony finisz. Jeśli chodzi o wynalezienie piwa wytrawnego, to Japończykom możemy podziękować.
Pochodzenie piwa wytrawnego
Chociaż termin „wytrawne” w ten czy inny sposób opisywał wino od setek lat (więcej o tej dziwacznej historii później), pierwsze wytrawne piwo pojawiło się dopiero w marcu 1987 r., wraz z wprowadzeniem do produkcji japońskiego piwa Asahi Super Dry. Według firmy pomysł został zainspirowany wytrawnością sake (i prawdopodobnie został poparty szeregiem badań konsumenckich). W rezultacie powstało nie tylko piwo typu lager przeznaczone do jedzenia, ale także produkt, który ostatecznie stał się piwem nr 1 w Japonii.
W przeciwieństwie do , nowość, jaką było Asahi Super Dry, została natychmiast przyjęta, a japońscy browarnicy, tacy jak Kirin, Sapporo i Suntory, pośpieszyli, aby podążać za swoimi własnymi wersjami, rozpoczynając coś, co stało się znane jako Dorai Senso, czyli „suche wojny”. Australia również podążyła za tym trendem z pewnym sukcesem, ale nawet tam (a zwłaszcza w Stanach Zjednoczonych) piwo wytrawne nie jest tak popularne, jak w ojczystej Japonii. To logiczne, dlaczego Asahi przyjęła tradycyjne określenie winiarskie na opis swojego nowego produktu, ale skąd w ogóle wzięło się to dziwne określenie „wytrawny”?
Wino pod inną nazwą nadal byłoby równie (nie)słodkie
Anglicy zaczęli nazywać wina „wytrawnymi” pod koniec XVII wieku, ale wówczas określenie to w niczym nie przypominało dzisiejszego użycia tego przymiotnika. W trzecim wydaniu opublikowanym w 1726 roku jeden z pisarzy opisał wino wytrawne jako „które ze względu na wiek jest dość dobrze odflegmowane lub ma [lost] dużo z tego [waterish] Jakość.” W takim razie OK. Było kilka innych wczesnych terminów związanych z winem, które również wypadły z użycia – „pikantny” i „szorstki” to dwa, które zdecydowanie powinny powrócić.
Inne słowa poprzedzające „wytrawny” oznaczały brak słodyczy w winie. oprócz „szorstkiego” były „surowe”, „ostre” i „surowe”. Ostatecznie słowo „wytrawne” przeszło od przymiotnika opisującego wino o małej wilgotności do deskryptora rześkiego i czystego, jaki znamy dzisiaj. (Nie zaczynajcie od francuskiego, którego słowo oznaczające wytrawne – „sec” – w opisie wina oznacza również „niesłodki”, chyba że mówisz o szampanie, gdzie „sec” oznacza „słodki”, a „demi-sec” „jeszcze słodszy.) Przynajmniej nie ma sporu co do tego, czym jest piwo wytrawne, czyli stylem, z którym warto się zapoznać jako .
