Czy Martini powinno być wstrząśnięte czy zmieszane?
Martini to jeden z tych klasycznych koktajli, który niesie ze sobą zestaw niepisanych zasad. Istnieją silne opinie na temat tego mocnego napoju: Chociaż nie ma złego zamówienia na martini, . Wódka czy gin? Sucho czy mokro? Chcesz, żeby było brudno? Jaki jest Twój ulubiony dodatek? I na koniec odwieczne pytanie: wstrząśnięte czy zmieszane?
Niektórzy wolą martini z tradycyjnym ginem, aby uzyskać dodatkową warstwę botanicznego smaku; inni wybierają wódkę, aby uzyskać rześki i czysty smak. Niektóre przyklejają się do wilgoci, inne zwiększają proporcje wermutu, aby wysuszyć. Tłum lubi, gdy jest zmętniony sokiem z oliwek, aby uzyskać dodatkową solankę. Do wyboru jest mnóstwo dodatków – oliwki, twist cytrynowy czy cebule koktajlowe. Jednak wstrząśnięte lub poruszone pytanie prowadzi nas z powrotem do tych niepisanych zasad.
Każdy barman powie Ci, że tak jak istnieje, istnieje również odpowiedni sposób na jego zrobienie. Kwestia metody chłodzenia wstrząsnęła i wywołała gorącą debatę w świecie miksologii, w której obie strony miały uzasadnione argumenty. Jaki jest więc właściwy sposób przyrządzania martini – wstrząsnąć czy wymieszać?
Zapadł wyrok
Ostatecznie sprowadza się to do osobistych preferencji (w końcu James Bond nie zrujnował całkowicie martini, zamawiając swoje „wstrząśnięte, a nie mieszane”, a niektórzy po prostu wolą napowietrzone martini z kawałkami lodu, które powstaje w wyniku wstrząsania). Ale jeśli weźmiemy pod uwagę martini w jego najbardziej tradycyjnym znaczeniu – dwie części ginu, jedna część wytrawnego wermutu, przyozdobione oliwką lub plasterkiem cytryny i podane – tak zwani puryści uważają, że mieszanie to właściwy sposób Iść.
Dlaczego? Cóż, jedną z tych niepisanych zasad, które mają tu zastosowanie, jest podstawowe prawo, którego przestrzegają barmani: koktajle spirytusowe (składające się wyłącznie ze składników na bazie alkoholu) są przeznaczone do mieszania, natomiast koktajle zawierające inne elementy poza alkoholem (np. białka jaj, sok lub śmietana) należy wstrząsnąć (przez ). Dzieje się tak, ponieważ delikatna metoda mieszania sprawia, że alkohol jest jedwabisty i gładki, dzięki czemu napój jest spójny, nie zakłócając konsystencji alkoholi, które są przeznaczone do popijania i delektowania się.
Innym powodem jest to, że wiele osób uważa, że potrząsanie martini lodem, jak zauważono, za bardzo rozrzedza koktajl – powoduje, że staje się mętny, zmienia jego smak i odbiera mu to, co powinno być sztywnym, duchowym doświadczeniem. Niektórzy nawet posuwają się do stwierdzenia, że tak jest, co dodaje mu jeszcze większej goryczy. Puryści twierdzą, że mieszanie schłodzi martini do pożądanej temperatury, nie rozwadniając go i nie czyniąc niesprawiedliwości temu koktajlowi spirytusowemu.
Ale poczekaj – istnieje również właściwy sposób mieszania
Tyle zasad dotyczących martini, prawda? Ale jeśli jesteś jednym z purystów i chcesz, aby Twoje martini było mieszane, to jest ważne. Potrząsanie martini jest dość proste i pozwala szybko i skutecznie schłodzić koktajl do lodowatej temperatury (o to właśnie chodzi), ale mieszanie może być nieco trudniejsze, ponieważ celem jest osiągnięcie określonego poziomu schłodzenia w stosunku do rozcieńczenia.
Jak wyjaśniono, bardzo ważne jest zachowanie spójności podczas mieszania — wiele czynników może zepsuć tę konsystencję. Na przykład, im dłużej będziesz mieszać, tym bardziej rozcieńczony stanie się napój, a im szybciej będziesz mieszać, tym szybciej napój zostanie rozcieńczony. Istotny jest również rozmiar lodu: im większą powierzchnię pokrywa lód, tym szybciej napój się schłodzi (i w rezultacie rozcieńczy). Nawet rodzaj użytego szkła ma duże znaczenie, ponieważ szklanka schłodzona w zamrażarce ułatwi Ci rozpoczęcie chłodzenia i ostatecznie rozcieńczy napój w mniejszym stopniu.
zaleca napełnienie szklanki do połowy lodem i mieszanie „płynnie i szybko”, eksperymentując z mieszaniem trwającym 15, 20 i 30 sekund, aby znaleźć idealną temperaturę i smak martini. Następnie przelej do schłodzonego kieliszka do martini i delektuj się nim.
