Resztki piwa to idealny dodatek do następnej marynaty
Jeśli jesteś jak większość ludzi, prawdopodobnie nigdy nie miałeś większego problemu ze znalezieniem rozwiązania, co zrobić z piwem, które zalega w Twojej lodówce. W końcu wydaje się, że picie dobrze się sprawdza jako prosty, logiczny i przyjemny sposób, aby mieć pewność, że żadna z cennych mydlin nie pójdzie na marne. Ale nawet najbardziej zagorzałemu miłośnikowi piwa w pewnym momencie życia doszło do wykupienia piwa. Może była to wpadka w postaci letniego grilla, na który zaprosiłeś 60 najbliższych przyjaciół, ale pojawiło się tylko 14, a może ktoś przyniósł sześciopak, którego po prostu nie wypiłeś. Niezależnie od okoliczności, nie obawiaj się, ponieważ nadmiar butelek i puszek można dobrze wykorzystać, po prostu dodając trochę do następnej marynaty.
Smaki i aromaty naparu (chmielowe, słodowe czy kwaśne) dodadzą głębi ogólnemu profilowi smakowemu Twojego dania, a jednocześnie sprawią, że mięso będzie wyjątkowo delikatne. Zanim jednak zaczniesz lekkomyślnie i bezmyślnie mieszać i dopasowywać składniki, musisz pamiętać o kilku rzeczach, jeśli chcesz jak najlepiej wykorzystać resztki marynaty piwnej.
Opanowanie marynaty
Jednym z najbardziej zabawnych i satysfakcjonujących aspektów przygotowywania dowolnej marynaty jest poziom eksperymentowania i kreatywności, na jaki pozwala. Znalezienie odpowiednich składników do udoskonalenia wybranych mięs, ryb lub warzyw może wymagać trochę prób i błędów, ale piwo sprawdza się szczególnie dobrze jako punkt wyjścia, ponieważ oprócz dodania smaku zawiera enzymy endoproteazę i egzopeptydazę, oba z których pomagają zmiękczyć, rozkładając białka.
Nasycenie obecne w piwie zwiększa jego kwasowość, co pomaga również zmiękczyć żywność i nadać jej wyjątkową delikatność. Ostateczna kwasowość zależy jednak od rodzaju piwa. Większość piw typu ale ma pH w zakresie od 3 do 6, podczas gdy lagery wykonane wyłącznie ze słodu jęczmiennego zazwyczaj mieszczą się w zakresie od 4 do 5. Z drugiej strony piwa kwaśne mogą wytwarzać pH tak niskie, jak 3,30. Dlatego ważne jest, aby mądrze wybierać napary, ponieważ im bardziej kwaśne piwo, tym większą ma zdolność zmiękczania przygotowywanego białka. Jest to szczególnie ważne przy ustalaniu idealnego czasu marynowania — bardziej treściwe mięsa, takie jak stek, chcesz podawać przez co najmniej sześć godzin, podczas gdy ryby, w tym łosoś, potrzebują tylko kilku godzin, aby nabrać niektórych niuansów piwa.
Łączenie porterów i białek
Rodzaj wybranego piwa powinien również odpowiadać produktom, które planujesz marynować. Steki dobrze komponują się z ciemnymi piwami, takimi jak stout czy porter. A jest znacznie wzmocnione przez marynatę z użyciem stouta Guinnessa lub Murphy’ego, ponieważ ciemny, palony smak i głęboka, pełna treściwość piwa dopełnią mocną ziemistość czerwonego mięsa. Lżejsze białka, takie jak owoce morza lub kurczak (a nawet niektóre warzywa) będą najlepiej pasować do lżejszych piw, takich jak lager czy pilsner, a nawet piw o smaku owocowym, ale możesz unikać pracy z IPA, ponieważ gotowanie wzmocni gorycz w zbyt chmielowe piwa.
Inną możliwością wartą zbadania jest koncepcja bezpośrednia. W przeciwieństwie do metody namaczania stosowanej podczas marynowania, technika ta polega na użyciu iniektora do mięsa w celu przesłania piwa (lub marynaty piwnej) bezpośrednio do włókien wybranego białka. Działa to szczególnie dobrze w przypadku większych kawałków mięsa, takich jak całe indyki, kurczaki, łopatki wieprzowe i mostki. Proces wstrzykiwania umożliwia przedostanie się aromatów głęboko w tkankę, gdzie w przeciwnym razie marynata nie byłaby w stanie przeniknąć. I przez cały ten czas myślałeś, że piwo służy tylko do żucia?
