Reakcja chemiczna, która powoduje, że śrut betoniarki jest tak gęsty
Kiedy myślisz o zabawnych napojach alkoholowych, które możesz podać na następnym spotkaniu, jakość gęstego, kremowego i kwaśnego prawdopodobnie nie jest pierwszą rzeczą, która przychodzi na myśl. Ale te trzy deskryptory tworzą popularne ujęcie znane jako . Betoniarka to niesławny strzał, idealny do żartowania przyjacielowi. Jeśli tego próbowałeś, znasz jego zsiadającą się konsystencję i przeciwstawne smaki, ale ci, którzy mieli szczęście nigdy nie mieć nieszczęścia wypróbowania betoniarki, prawdopodobnie zastanawiają się, o co tyle zamieszania.
Betoniarka zawiera tylko dwa składniki: i sok z limonki. Sok z limonki wylewa się na wierzch likieru, a kiedy te dwa składniki mieszają się w ustach, zachodzi reakcja chemiczna, w wyniku której śmietankowy likier ścina się i pozostawia shot powodujący skręcanie żołądka. W rzeczywistości dzieje się tak, że zmiana poziomu pH nabiału uruchamia naukowy proces znany jako denaturacja białek. To rozwinięcie białek pozwala im uformować się w kawałki o konsystencji podobnej do maślanki lub twarogu. To kwas z soku z limonki wyzwala tę reakcję i pozostawia gęstą, grudkowatą konsystencję. Aby uzyskać autentyczne wrażenia, ważne jest, aby składniki nie wchodziły w interakcję, dopóki shot nie znajdzie się w ustach.
Jak wykorzystujemy denaturację białek w codziennym gotowaniu
Możesz użyć tego samego procesu, dodając sok z cytryny do zwykłego mleka. Maślanka ma niższe pH niż zwykłe mleko i jest napojem mlecznym fermentowanym. Jeśli więc kiedykolwiek używałeś maślanki do naleśników, z pewnością zauważyłeś, że ma ona kwaśny zapach, a konsystencja przypomina zepsute mleko. Maślanka jest popularnym składnikiem różnych wypieków, takich jak ciastka, naleśniki i babeczki, z różnych powodów. Kwasowość maślanki aktywuje sodę oczyszczoną i działa jako środek spulchniający. Dlatego naleśniki na maślance są tak puszyste. Maślanka równoważy również słodycz tych dań i nadaje im lekki, pikantny smak.
są kolejnym produktem ubocznym tej reakcji kwasu i mleka i służą jako pierwszy etap produkcji sera. Twaróg odnosi się do białek z nabiału, które zbijają się w grudki, a serwatka to płyn, który pozostaje. Skrzep jest zazwyczaj oddzielany od serwatki przeznaczonej do mycia i formowany w sery. Twarożek to produkt najbliższy tradycyjnemu twarogowi i serwatce, ale jest on bardziej przetwarzany w celu uzyskania lepszego smaku i bardziej apetycznej konsystencji. Ponieważ shoty z betoniarki są nieprzetworzone i spożywane w tym samym czasie, co reakcja zsiadania, ich smak i konsystencja są zwykle dość szokujące dla podniebienia.
