Stek Milanesa to wyjątkowe danie z chrupiącą panierką
Niektóre potrawy charakteryzują się prostotą, nostalgią i smakiem. Niezależnie od tego, czy jest to pełna miska, czy też wygodna żywność, może przybierać różne formy. We Włoszech i Ameryce Łacińskiej – zwłaszcza w Argentynie – popularnym, ulubionym daniem jest stek milanesa. Wykonane z cienkiego kawałka wołowiny panierowanej w bułce tartej i smażonej na patelni do uzyskania złocistej, chrupiącej perfekcji, jest to danie, które od razu rzuca się w oczy.
Danie cieszy się niesłabnącą popularnością, ponieważ jest dobrze doprawione, intrygujące teksturą i łatwe w połączeniu z innymi składnikami, np. polewą z szynki i sera. Tak naprawdę w Argentynie stek milanesa miał swoje własne święto – 3 maja. To niedrogie danie można zjeść w kantynach, nadziewać je na kanapki i sprzedawać w postaci wstępnie przygotowanej. W domu nie jest to zastraszające przedsięwzięcie, wykorzystując proste techniki i powszechnie spotykane składniki. Połączenie dostępności i pysznego smaku daje naprawdę wyjątkowe danie.
Tło steku milanesa
Panierowany stek znany jest już od dawna – pierwsze wzmianki o tym daniu pochodzą z 1134 roku. Jak sama nazwa wskazuje, danie pochodzi z okolic Mediolanu w północnych Włoszech. Technika ta rozprzestrzeniła się później na Austrię, tworząc ich ukochaną interpretację, zwaną obecnie . Chociaż danie to nadal jest popularne we Włoszech, teraz stało się szczególnie kultowe w Argentynie. Fale włoskich imigrantów od końca XIX wieku przeniosły tę technikę do narodu Ameryki Południowej. A dzięki zamiłowaniu do wszystkiego, co z wołowiną, danie to przyjęło się.
Podczas gdy tradycyjna włoska milanesa zazwyczaj wykorzystuje wyłącznie polędwicę, w Argentynie, oprócz interpretacji kurczaka i bakłażana, przetwory rozszerzyły się na inne kawałki. Panierowany stek wielkości talerza często jest posypany szynką, serem i pomidorem i podawany z frytkami. Stek milanesa to także popularne danie w Meksyku, gdzie przygotowywany jest jako nadzienie do tortów i podawany na ulicznych straganach z jedzeniem. Inne wersje są również powszechnie stosowane w innych częściach Ameryki Południowej, z różnymi odchyleniami regionalnymi.
Jak zrobić stek milanesa
Biorąc pod uwagę przygotowania w wielu krajach Ameryki Łacińskiej, nic dziwnego, że stek milanesa jest przygotowywany na różne sposoby. Niezależnie od pochodzenia, przepis wciąż przybiera podobny format. Stek ubija się na bardzo cienką konsystencję – około ⅛ do ¼ grubości – a następnie panieruje w bułce tartej, niektórych aromatach i jajkach. Do tego zadania wykorzystuje się wiele kawałków wołowiny, niektóre już zakupione cienkie, inne ubijane ręcznie. Typowe kawałki obejmują szerokie, stosunkowo chude mięso z nogi (takie jak górna część i oczko) lub kawałki z łopatki. W Argentynie wybór jest jeszcze bardziej ekspansywny i obejmuje grubsze odmiany, takie jak stek z flanki lub rumsztyk.
Przyprawy też się różnią. Meksykański stek milanesa zazwyczaj zawiera czosnek i cytrynę z klasyczną bułką tartą lub nawet soloną. Alternatywnie, argentyński stek milanesa dodaje do mieszanki musztardę i pietruszkę. Niezależnie od przypraw, proces montażu jest prosty. Po panierowaniu i przyprawieniu mięsa stek smaży się na patelni z dużą ilością oleju. Wystarczająca ilość służy do pokrycia żywności, aby przypominała ona smażenie w głębokim tłuszczu, tworząc pocieszający kęs o chrupiącej perfekcji.
