Seler to niedoceniane warzywo korzeniowe popularne w kuchni francuskiej
Gdy nadejdzie zima, na półkach sklepów spożywczych zaczynają pojawiać się różne grube, podziemne warzywa. Od pasternak i rzepa po , wybór może wydawać się przytłaczający w nawigacji. Godny zaufania ziemniak jest zawsze opcją — i rzadko zawodzi — ale warto wyjść ze swojej strefy komfortu.
Jeśli szukasz mniej oczywistych, ale pysznych zimowych warzyw, sięgnij po seler. Jego naukowa nazwa sama w sobie jest kęsem: Apium Graveolens var. rapaceum. Ale niech Cię to nie zniechęca, to warzywo jest chrupiące i ziołowe na surowo oraz aksamitnie gładkie i przepyszne po ugotowaniu. Jest również znany jako korzeń selera – ale w rzeczywistości jest to błędna nazwa. Zamiast tego jest to bulwiasta łodyga uprawiana od wieków w basenie Morza Śródziemnego.
Bardzo pożywny, łatwy do przyrządzenia i plastyczny, to orzeźwiający rodzaj produktu, który zmienia niedzielny obiad lub może zagrać w weekendowy posiłek. Świetnie komponuje się z innymi produktami zimowymi i stanowi smaczny dodatek do różnych rodzajów białek. Popularny we Francji, zaczyna zyskiwać uzasadnioną obecność także w USA. Przyjrzyjmy się, o co chodzi w prostym selerze.
Co to jest seler?
Seler to jadalne warzywo z tej samej rodziny co marchew, pietruszka i pasternak. Niektórzy nazywają go selerem gałkowym lub selerem korzeniowym rzepy, a także korzeniem selera i selerem, ale w rzeczywistości nie jest to ta sama roślina, którą powszechnie się cieszy, co może być mylące. Chociaż jest to blisko spokrewniona odmiana, seler jest zarówno odrębną rośliną, jak i nie korzeniem. Zamiast tego jest to bulwiasta łodyga, dzieło botaniczne podobne do głowy kopru włoskiego, rosnące częściowo pod ziemią. Szczególnie przed czyszczeniem zewnętrzna część selera jest szorstka, brązowa i brudna. Każda cebula selera ma około czterech do pięciu cali średnicy, a po przekrojeniu ma atrakcyjny biały, gładki miąższ.
Seler pochodzi z rejonu Morza Śródziemnego i odnotowano jego wczesne zastosowania przez cywilizacje współczesnego Egiptu, Włoch i Grecji – wspomniano o nim nawet w Odysei Homera. Seler rozprzestrzenił się później i zasymilował w diecie Europy Północnej, stając się szczególnie popularnym w kuchni niemieckiej i francuskiej w średniowieczu. Dziś seler można znaleźć na półkach sklepowych w całych Stanach Zjednoczonych, a także w Afryce Północnej i Ameryce Południowej.
Seler suszony vs. świeży
Seler częściej spotykany w postaci świeżej, z nienaruszoną zielenią, jest również przetwarzany w postać suszoną. Suszony korzeń selera, wytwarzany metodą suszenia na powietrzu, jest zwykle sprzedawany w postaci płatków, chociaż może być również sproszkowany. Ponieważ świeży seler jest lubiany ze względu na swoją konsystencję, można go podawać na surowo w sałatkach, gotować, piec i dodawać do zup i gulaszu – tych dwóch produktów zwykle nie można stosować zamiennie.
Zamiast tego suszony seler jest ceniony za swój pikantny smak i dodawany jako przyprawa do farszów i sosów sałatkowych. Po sproszkowaniu często dodaje się go do soli selera, która posypana różnymi potrawami szybko dodaje złożonej nuty warzywnej. Świeży seler zapewni ten sam smak, ale dzięki skrobiowej konsystencji będzie miał bardziej wyrazistą konsystencję w daniu. Jeśli więc przepis wymaga surowego wariantu korzenia, nie jest dobrym pomysłem jego zastąpienie. Wyjątkiem jest jednak dodatek do pieczeni, zupy lub gulaszu, gdzie wersja suszona może nadać potrawie niepowtarzalny smak selera.
Jak smakuje seler?
Chociaż brudna powierzchnia selera nadaje mu serdeczny wygląd, łodyga w rzeczywistości ma jasny, ziołowy smak. Są nuty zielonej łodygi selera z mocną nutą pietruszki. Ziołowym aromatom towarzyszy pieprzna ostrość i odrobina słodyczy, która wzmacnia się po podgrzaniu. Jadalne są również zielone, liściaste wierzchołki, o smaku przypominającym pietruszkę, można je siekać i używać jak zioło. Smak selera najbardziej przypomina rzepę, chociaż ma lżejszą świeżość, dzięki czemu jest pyszny w sałatkach.
Konsystencja selera jest gładka i pozbawiona nieznośnych, włóknistych pasm występujących w selerze. Zrównoważona zawartość wody sprawia, że można go dostosować do różnych technik gotowania, z których każda nadaje mu inną konsystencję. Może być puree, smażone do chrupiącej konsystencji, pieczone do zrównoważonej miękkości lub spożywane na surowo w różnych kształtach. Seler, pomimo podobieństwa do innych warzyw korzeniowych, ma znacznie niższą zawartość skrobi niż np. ziemniaki. To ekscytujący składnik sezonowy, otwarty na pyszne eksperymenty kulinarne.
Jak gotować z selerem
Ponieważ seler rośnie pod ziemią, wymaga trochę pracy przygotowawczej przed gotowaniem. Należy go dokładnie umyć, przyciąć narośla korzeniowe i liściaste wierzchołki, a także usunąć skórkę za pomocą obieraczki do ziemniaków. Upewnij się, że usunięto całą skórkę, ponieważ jest twarda i niezbyt smaczna. Jasnobiały miąższ selera szybko się odbarwia, dlatego po obraniu natychmiast namocz go w soku z cytryny – szczególnie jeśli jest on surowy – lub natychmiast ugotuj.
Jedno z najbardziej znanych dań z selera pochodzi z Francji. To proste, ale smaczne. Sałatka tradycyjnie składa się z drobno posiekanego lub startego selera polanego sosem z majonezu, musztardy i cytryny, a następnie posypanego ziołami, a czasem piklami. Alternatywnie, seler dobrze smakuje ugotowany jako pyszne uzupełnienie innych jesiennych warzyw, grzybów lub smażonego mięsa. używając go do przygotowania kremowego puree z selera, jako odmiana ziemniaków. Jest również szczególnie dobra jako zupa, ponieważ po ugotowaniu i wymieszaniu tworzy jedwabiście gładką konsystencję, dobrze komponując się z ziołami lub rozgrzewającym kopnięciem chili.
Pieczenie to kolejna powszechna technika pozwalająca podkreślić smak warzyw. Świetnie sprawdza się jako część mieszanki pieczonych warzyw, w połączeniu z czosnkiem i oliwą z oliwek. Seler można również smażyć, smażyć lub grillować i stosować jako substytut w większości przepisów na ziemniaki. Pokarm doskonale komponuje się z innymi smakami zimowymi i jesiennymi, takimi jak jabłka, koper włoski, grzyby i białkami, takimi jak kaczka i wieprzowina.
Gdzie kupić seler
Seler nie jest warzywem najłatwiejszym do znalezienia w USA, ale zyskuje na popularności. Seler, choć można go spotkać przez cały rok, jest sezonowym warzywem zimowym, osiągającym szczyt zbiorów od września do kwietnia. Ta pora roku jest idealna na zakupy łodyg na targowiskach lub w wybranych sklepach spożywczych, takich jak Whole Foods. Ci, którzy mają szczęście posiadać gospodarstwo rolne lub ogród, mogą uprawiać tę roślinę zimą, preferując gleby bardzo odżywcze i wystawione na działanie słońca. Seler można również kupić w Internecie, gdzie często nazywany jest korzeniem selera.
Wybierając warzywa, szukaj selera, który jest pozbawiony skaz, niezbyt pomarszczony i jędrny w dotyku. Po zakupie odetnij górę i przechowuj nieobrane w szufladzie lodówki na maksymalnie trzy tygodnie. Alternatywnie ugotuj i zamroź na okres do trzech miesięcy. Najlepiej spożyć zaraz po zakupie, gdyż przy dłuższym przechowywaniu seler może wyschnąć.
Informacje o wartościach odżywczych selera
Według , seler ma wartość odżywczą, dostarczając różnorodnych minerałów, witamin i przeciwutleniaczy przy niskim stężeniu węglowodanów. Co najważniejsze, oferuje dużą dawkę witaminy K, a porcja 3,5 uncji zawiera połowę dziennego zapotrzebowania. Jego zakres korzyści zdrowotnych obejmuje właściwości, które są dobre dla zdrowia serca, wytrzymałości kości i zapobiegania nowotworom. Porcja zawiera także 13% dziennej porcji witaminy C, która wspomaga poprawę zdrowia układu odpornościowego, zapewnia ochronę przed chorobami i wspomaga krążenie. Aby podkreślić jego właściwości – idealny na zimę – seler zawiera również przeciwutleniacze redukujące choroby.
Przez cały czas seler zawiera tylko niewielką ilość węglowodanów, co czyni go doskonałym substytutem ziemniaków. Zamiast tego jest bogaty w błonnik, który korzystnie wspomaga trawienie i poprawia zdrowie jelit. Pamiętaj, że wiele korzyści zdrowotnych zmniejsza się po ugotowaniu łodygi, więc aby uzyskać optymalne efekty, jedz te grube warzywa na surowo.
