Sōmen to japoński makaron pszenny, który można podawać na ciepło lub na zimno
Nic tak nie kojarzy się z japońskim latem jak makaron sōmen. Te cienkie, białe kluski pszenne to świetny sposób na ochłodzenie się, gdy są podawane na zimno, a danie to cieszy się uznaniem w całym kraju. Może to zaskoczyć niektórych obcokrajowców, ponieważ inne rodzaje japońskiego makaronu, takie jak soba i udon, odniosły większy sukces za granicą, ale sōmen Jest jeden z najpopularniejszych rodzajów japońskiego makaronu. W całym kraju można znaleźć restauracje w stylu sōmen, w których zimny makaron sōmen jest spuszczany po bambusowych zsypach, aby goście mogli go złapać pałeczkami.
Pochodzenie sōmen jest tylko niejasno poznane. W VIII wieku był okres, kiedy japońscy emisariusze przywieźli do Japonii kilka stylów chińskiego makaronu. W ciągu następnych dwóch stuleci Japonia stworzyła własne podejście do chińskiego makaronu, w wyniku czego powstało wiele makaronów, z których Japonia jest znana dzisiaj, w tym sōmen.
Makaron Sōmen podawany jest na gorąco w zupie zwanej nyumen w miesiącach zimowych, ale częściej kojarzony jest z zimnymi, letnimi potrawami. Kiedy jest zimno, grubszy makaron jest po prostu bardziej popularny, przynajmniej w Japonii. W Korei makaron sōmen jest częściej dodawany do gorących zimowych potraw. Współczesna azjatycka kuchnia fusion również znalazła kilka sposobów na włączenie makaronu sōmen do nowych potraw, takich jak sōmen carbonara.
Co to jest makaron sōmen?
Sōmen tłumaczy się na angielski jako „cienka pszenica”. Makaron Sōmen ma średnicę 1,3 milimetra lub mniejszą, co czyni go podobnym do makaronu wermiszelowego, który ma mniej niż 1,5 milimetra szerokości. Z tego powodu makaron sōmen nazywany jest czasami makaronem pszennym przypominającym wermiszel. Istnieje inny japoński makaron, znany jako hiyamugi (schłodzona pszenica), który jest również podawany na zimno i często uważany za grubszą wersję makaronu sōmen, ponieważ ma on średnicę od 1,3 do 1,7 milimetra.
Po ich wprowadzeniu do Japonii w VIII wieku makaron sōmen był spożywany przez japońską szlachtę. Przez wiele lat makaron kojarzono z Tanabatą, czyli Świętem Gwiazd, świętem bogów odbywającym się siódmego dnia siódmego miesiąca. Uzyskanie charakterystycznie cienkiego rozmiaru sōmen było dość pracochłonne i czasochłonne, co oznacza, że zwykli ludzie nie mogli regularnie cieszyć się tym daniem aż do mniej więcej XVIII wieku.
Różne regiony znane są z unikalnych stylów makaronu sōmen. Dzielnica Miwa jest znana jako miejsce narodzin sōmen, a Miwa sōmen jest uważany za makaron premium, obok Banshu sōmen i Shodoshima sōmen.
Jak powstaje makaron sōmen?
Każdy region i każdy producent ma swój własny, unikalny przepis i proces wytwarzania makaronu sōmen, ale dobry makaron sōmen wymaga długich okresów suszenia przeplatanych okresami rozciągania. Makaron sōmen wytwarza się z mąki pszennej, soli i wody. Do pokrycia makaronu często używa się oleju, chociaż nie dodaje się go bezpośrednio do ciasta.
Proces rozpoczyna się od wymieszania mąki, soli i wody. Następnie z ciasta formuje się jeden długi makaron, zwany paskiem makaronu mentai, o szerokości około czterech cali. Pasek makaronu smaruje się olejem, po czym pozwala mu dojrzeć lub odpocząć przez kilka godzin. Makaron przechodzi proces rozrzedzania, po którym następuje dalsze dojrzewanie, a następnie dalsze przerzedzanie, aż do uzyskania odpowiedniej wielkości. Tradycyjny makaron sōmen jest rozrzedzany ręcznie, podczas gdy fabryczny makaron sōmen jest rozrzedzany i suszony szybciej za pomocą maszyn.
Przy tak niewielkiej liczbie składników jakość produktu w dużym stopniu zależy od procesu rozrzedzania makaronu. Rozcieńczanie z długimi okresami odpoczynku tworzy lepszą, bardziej ciągnącą konsystencję, znaną jako koshi.
Jak smakuje makaron sōmen?
Makaron Sōmen znany jest ze swojego łagodnego smaku i ciągnącej się konsystencji. Ich łagodność sprawia, że są niezwykle wszechstronne, gdyż chętnie chłoną smaki bulionów i innych sosów. Jedzony na zimno makaron sōmen często macza się w schłodzonym bulionie sojowym znanym jako tsuyu. Dzięki temu makaron ma charakter umami. Oczywiście, bycie tak łagodnym oznacza, że ich smak zależy w dużej mierze od potrawy, w której je używasz, więc opinie mogą się różnić.
Jako składnik makaron sōmen służy przede wszystkim do zapewnienia tekstury. Makaron Sōmen jest częściej porównywany pod względem wrażenia w ustach niż smaku. W niektórych regionach makaron sōmen ma szerokość zaledwie 0,3 milimetra, a ludzie kojarzą go z cienkim, niemal galaretowatym uczuciem, jakie zapewnia makaron sōmen. Ponieważ makaron sōmen jest tak mały, niecodziennym byłoby jedzenie tylko jednego na raz. Tak więc, kiedy weźmiesz kęs, te bardzo cienkie makarony staną się wysoce zmysłowym przeżyciem, ponieważ wystrzeliwują w różnych kierunkach.
Makaron Sōmen kontra makaron soba
Soba to kolejny popularny rodzaj japońskiego makaronu, który czasami jest mylony z sōmen. Nie pomaga to, że ich nazwy są tak podobne lub że opakowania obu makaronów są trudne do rozróżnienia. Podstawową różnicą między makaronami jest inna użyta mąka. Makaron soba wytwarzany jest z mąki gryczanej – chociaż wiele makaronów soba wykorzystuje kombinację mąki gryczanej i pszennej, ponieważ czysty makaron gryczany może być kruchy. Makaron soba, dzięki dodatkowi mąki gryczanej, ma większą wartość odżywczą, choć różnica będzie zależała od ilości użytej kaszy gryczanej. Kasza gryczana nadaje również makaronowi soba lekko orzechowy smak, co nadaje mu bardziej dominujący wygląd.
Oba makarony są uważane za cienkie, ale makaron sōmen jest cieńszy. Makaron Soba ma zazwyczaj około 1,5 milimetra. Ze względu na swój rozmiar makaron soba jest znacznie bardziej przystępny dla domowych szefów kuchni, którzy chcą samodzielnie przygotować makaron. Proces rozcieńczania makaronu sōmen wymaga dużej wiedzy, sprzętu i czasu, dlatego domowi szefowie kuchni zazwyczaj ograniczają się do produktów kupowanych w sklepie. Zarówno makaron soba, jak i sōmen można stosować do dań na ciepło i na zimno. Mori soba to danie niemal identyczne z tym, jak przygotowuje się makaron sōmen latem: schłodzony i maczany w tsuyu.
Makaron Sōmen kontra makaron udon
Jednym z najpopularniejszych rodzajów makaronu w Japonii jest udon. Te duże, ciągnące się makarony mają często około ¼ cala grubości, chociaż można również znaleźć cieńsze wersje. Makaron Udon zapewnia zupełnie inny smak w ustach niż sōmen, ale poza rozmiarem łączy je wiele podobieństw. Oba makarony są białe, ponieważ są zrobione z mąki pszennej, soli i wody. Są również równie wszechstronne, ponieważ oba są stosowane w gorących i zimnych zupach oraz daniach do smażenia.
Ponieważ jedyną różnicą między tymi dwoma makaronami jest ich rozmiar, udon można zastąpić sōmen w niemal każdym przepisie. Oczywiście nie uzyskasz takiego samego pełnego smaku, ale jest to świetny sposób na ożywienie kake udon. Oczywiście, kiedy zaczniesz robić gorącą zupę sōmen, znacznie zbliżysz się do nyumen zamiast kake udon z sōmen. Faktem pozostaje jednak, że pomimo różnicy w wielkości, udon i sōmen mają ze sobą wiele wspólnego.
Gorące sōmen kontra zimne sōmen
Bez wątpienia sōmen częściej kojarzy się z daniami na zimno, które są np. Ponieważ makaron jest tak cienki, gotuje się szybko. Aby makaron sōmen nie zmiękł, wyjmuje się go z wrzącej wody i umieszcza w łaźni lodowej, aby zapobiec dalszemu gotowaniu i zachować al dente.
Ich szczupłość sprawia, że są lekkie dla żołądka, co oznacza, że gdy praży Cię słońce, nie będziesz miał wrażenia, że połykasz mięsisty zimowy makaron. Są lekkie i przewiewne, idealne na orzeźwiającą letnią zupę.
Zimą generalnie preferuje się grubszy makaron, ale sōmen nadal jest spożywany na gorąco w postaci nyumen. Podobnie jak wiele gorących japońskich zup, jest to przepis, który można dostosować do indywidualnych potrzeb i zaczyna się od dashi (bulionu z umami) i makaronu z otwartym zaproszeniem do dodania dowolnych warzyw i białka, które masz pod ręką. Istnieją również regionalne odmiany smażonego sōmen, takie jak Abura Zomen z południowych wysp Amami, która wykorzystuje anchois, aby nadać daniu akcent świeżych owoców morza.
Jak gotować z makaronem sōmen
Gotowanie z makaronem sōmen jest niezwykle łatwe. W przypadku zimnych zup tradycyjnie gotuje się makaron we wrzącej wodzie przez 90 sekund. Będziesz potrzebować łaźni lodowej przygotowanej do włożenia makaronu, aby zapobiec ich rozgotowaniu. Jeśli nie masz przygotowanej łaźni lodowej, polej makaron zimną wodą. Po schłodzeniu makaron układa się osobno w misce na lodzie. Po podaniu zanurz makaron w schłodzonym tsuyu lub innym sosie.
W przypadku gorących zup proces jest podobny. Makaron sōmen ugotujesz sam w czystej wodzie, tak samo jak zimne dania, z tą różnicą, że będziesz go niedogotował, ponieważ po umieszczeniu w gorącym bulionie będą nadal gotować. Zamiast 90 sekund, gotuj je tylko przez 60 sekund. To krótkie okno, więc pamiętaj, aby dodać wszystkie kluski na raz, aby ugotować je wszystkie jednakowo. Wlej makaron pod zimną wodę, aby zapobiec dalszemu gotowaniu, dopóki nie będziesz gotowy, aby umieścić go w bulionie z resztą składników.
Być może pamiętasz, że podczas produkcji na zewnątrz makaronu rozprowadzany jest olej, który wiele osób woli zmyć. Kiedy po ugotowaniu makaronu polejesz zimną wodą, ugniataj makaron ręką, aby spłukać olej. Ten krok jest opcjonalny, ale preferowany.
Gdzie kupić makaron sōmen
W poszukiwaniu makaronu sōmen warto zajrzeć do działu azjatyckiego w lokalnym sklepie spożywczym. Nie są tak popularne jak niektóre inne typy, takie jak udon czy soba, ale są na tyle powszechne, że wiele sklepów spożywczych je oferuje. Jeśli nie masz szczęścia, poszukaj lokalnego rynku azjatyckiego lub japońskiego, na którym niewątpliwie będzie dostępnych kilka marek.
Możesz także kupić makaron sōmen w Internecie, jeśli szukasz konkretnej marki. Czy jesteś zainteresowany wypróbowaniem najlepszych dostępnych sōmen? Miwa sōmen prawdopodobnie nie będzie dostępny w sklepie stacjonarnym w Twojej okolicy, ale jest wiele sklepów internetowych oferujących wysyłkę paczek tego przysmaku do Ciebie. Nie brakuje internetowych azjatyckich rynków żywności, którym warto się przyjrzeć. A jeśli robisz zakupy w Japonii, dostępnych będzie mnóstwo produktów z makaronem sōmen. Zaszaleć.
Informacje o wartościach odżywczych makaronu sōmen
Makaron nie jest znany ze swoich wartości odżywczych. W najbliższym czasie nikt nie będzie reklamował makaronu sōmen jako kolejnego superfoodu. Ale jeśli nie jesteś na diecie niskowęglowodanowej, nie są one również niezdrową opcją.
Typowa porcja makaronu sōmen to 60 gramów. Według , jedna porcja sōmen dostarczy Ci 214 kalorii i 44 gramów węglowodanów. Nie są jednak pozbawione wartości odżywczych. Makaron Sōmen zawiera 7 gramów białka i 3 gramy błonnika. Są także umiarkowanym źródłem manganu, selenu i miedzi, które przyczyniają się do zdrowia komórek, a także niewielkiej ilości żelaza. Nie zawierają cukru i zawierają bardzo mało tłuszczu (tylko pół grama).
Niewielka lista składników przypadnie do gustu każdemu, kto woli dokładnie wiedzieć, co znajduje się w jego jedzeniu, a brak wysoko przetworzonych składników jest doskonałym rozwiązaniem dla osób poszukujących bardziej naturalnej diety. Jeśli niepokoi Cię brak składników odżywczych, pamiętaj, że makaron sōmen odpowiada za konsystencję i konsystencję. Możesz dodać do potrawy dowolne warzywa i białko typu superfood.
Jak przechowywać makaron sōmen
Okres przydatności do spożycia makaronu sōmen będzie zależał od marki, którą kupisz, ale niektóre makarony mogą mieć okres przydatności do trzech lat. Bardziej prawdopodobne jest, że nieotwarte opakowanie suchego makaronu sōmen przetrwa w ciemnej, chłodnej szafce nawet przez rok, zanim straci świeżość. W przeciwieństwie do makaronu sōmen, który jest dostępny tylko w postaci suchej. Nie będzie można znaleźć świeżych wersji, nawet w Japonii, ponieważ suszenie jest częścią procesu tworzenia.
Po ugotowaniu lepiej trzymać makaron i bulion oddzielnie podczas przechowywania, jeśli chcesz zachować ich gumowatą konsystencję tak długo, jak to możliwe. Przechowuj je w szczelnym pojemniku w lodówce do trzech dni. Jeśli makaron jest już w bulionie, możesz go również przechowywać w szczelnym pojemniku. Makaron prawdopodobnie rozmoknie, ale należy go przechowywać do dwóch dni.
