Kuchenne wskazówki

Vaca Frita kontra Ropa Vieja: różnica między 2 popularnymi kubańskimi daniami z wołowiny

641views

Vaca Frita kontra Ropa Vieja: różnica między 2 popularnymi kubańskimi daniami z wołowiny

Kubańskie jedzenie jest uwielbiane na całym świecie ze względu na niesamowity wybór potraw i różnorodne, różnorodne wpływy, a jednak dwa z jego najpopularniejszych dań to przepisy na wołowinę, które na pierwszy rzut oka nie wydają się różnić między sobą. Kuchnia Kuby wywodzi się z jej długiej historii jako kolonii i celu światowego handlu, łącząc hiszpańskie i afrykańskie składniki oraz techniki gotowania z lokalnymi tradycjami karaibskimi. Wiele z nich, jak arroz con pollo i picadillo, łączy wspólne dziedzictwo Ameryki Łacińskiej z lokalnymi akcentami, ale niektóre są bardziej kojarzone z Kubą. Dwie z największych to dania z rozdrobnionej wołowiny vaca frita i ropa vieja, oba pyszne świadectwa kreatywności i historii kuchni kubańskiej.

Zarówno vaca frita, jak i ropa vieja opierają się na unikalnej metodzie gotowania, która polega na gotowaniu i szatkowaniu steku. Oba są również podawane jako główne danie tradycyjnych kubańskich dań z ryżem i fasolą, a także banany, sałatki i chleb. Jednak pomimo podobnych początków i dodatków, konsystencja i smak obu dań mogą być zupełnie różne, przy czym ropa vieja kończy się obfitą duszoną mieszanką z pomidorami, podczas gdy vaca frita jest podawana na świeżo i z ostrzejszym, kwaśnym smakiem. Te dwie potrawy pokazują, jak różne wpływy mogą dawać wyjątkowe rezultaty z tych samych podstawowych składników.

Co to jest ropa vieja?

Ropa vieja to słynne kubańskie danie składające się z rozdrobnionego steku i sosu pomidorowego, którego początki sięgają setek lat. Według , uważa się, że potrawa ta pierwotnie pochodziła z Hiszpanii, gdzie była spożywana przez społeczność Żydów sefardyjskich. Podobnie jak dania takie jak fasolka po bretońsku w Nowej Anglii, było to wolno gotowane danie z niedrogich podstawowych składników, które można było przygotować dzień przed szabatem, kiedy ludziom nie wolno było pracować. Istnieją dowody na to, że ma ponad 500 lat na Półwyspie Iberyjskim i ostatecznie przedostał się przez Atlantyk na Kubę po skolonizowaniu wyspy przez Hiszpanię, a wielu żydowskich osadników przeniosło się tam, aby uniknąć prześladowań w Europie – podaje . Nazwa ropa vieja sama w sobie oznacza „stare ubrania” i pochodzi od mokrego i poszarpanego wyglądu potrawy.

Tradycyjnie ropa vieja przygotowywana jest poprzez gotowanie steku z flanki w wodzie z warzywami. Oddzielnie przygotowuje się sos z pomidorów, cebuli i papryki z przyprawami takimi jak kminek, oregano i papryka. Stek wyjmuje się z wody, rozdrobnia i dodaje do sosu, co pomaga zachować wilgotność i delikatność chudego mięsa po ugotowaniu. W niektórych nowoczesnych odmianach tego dania składniki są w większości takie same, ale dusimy stek bezpośrednio w sosie pomidorowym, zamiast gotować go osobno. W obu metodach powstaje głęboko pikantna, mięsna mieszanka gulaszu, idealna do podawania z ryżem i fasolą.

Co to jest vaca frita?

W przeciwieństwie do bardziej pomysłowej nazwy ropa vieja, tłumaczenie nazwy vaca frita mówi dokładnie, co otrzymujesz: smażoną krowę. Jest to również danie z rozdrobnionej wołowiny, ale nie zawiera sosu pomidorowego i jest gotowane na oleju, aby uzyskać chrupiącą końcową konsystencję. Początki vaca frita sięgają zniewolonych ludzi na Kubie i Wyspach Kanaryjskich, kolejnej kolonii Hiszpanii. było mięsem zarezerwowanym dla niewolników, ponieważ było tanie i twarde. Vaca frita została opracowana przez kucharzy jako sposób na wykorzystanie wyszkolonych technik i innych prostych, łatwo dostępnych składników do przekształcenia trudnego kawałka wołowiny w coś aromatycznego i pysznego. Przez lata stała się ulubioną potrawą Kubańczyków.

Podobnie jak ropa vieja, vaca frita zaczyna się od ugotowania steku z aromatami, a następnie wyjęcia i rozdrobnienia po ugotowaniu. Następnie rozdrobnione mięso marynuje się w prostej mieszance oleju, soli, soku z limonki i czosnku, aby dodać smaku i zachować wilgotność. Marynowane kawałki wołowiny smażymy na oleju z pokrojoną w plasterki cebulą, aż będą chrupiące i rumiane na brzegach. Chociaż zwykle podawana jest z ryżem i vaca frita, używana jest również jako nadzienie do kanapek lub jako dodatek do gulaszu fasolowego.

Ropa vieja jest aromatyzowana pomidorami i warzywami

Pomimo tego, że zaczynamy od tej samej bazy, smaki ropa vieja i vaca frita mogą się różnić. Ropa vieja ma głębszy smak, bardziej przypominający gulasz wołowy. Połączenie gotowanych pomidorów, cebuli i papryki nadaje mu lekką słodycz i więcej nut roślinnych. Często używa również więcej przypraw niż vaca frita dla dodatkowej złożoności. Jeśli ropa vieja przyrządza się poprzez duszenie mięsa bezpośrednio w sosie, staje się ono jeszcze bogatsze, gdyż mięsisty smak lepiej łączy się z całością potrawy.

Vaca frita ma prostszy smak, ale jest nie mniej smaczna. Marynata z soku z limonki nadaje jej nieco jasności i czystszej kwasowości w przeciwieństwie do ropa vieja. Chociaż niektóre przepisy wymagają dodatkowych przypraw, takich jak papryka lub oregano, nie chcesz, aby to danie było zbyt skomplikowane. Bez pikantnej mieszanki i dodatkowych warzyw jest znacznie bardziej mięsisty. Ale tak naprawdę decydującym smakiem jest słony, tłusty element, który wołowina uzyskuje ze smażenia na patelni na oleju. Smażona cebula dodaje trochę słodyczy i sama gryzie, ale w przypadku vaca frita otrzymasz przede wszystkim smażone mięso ze wszystkimi tłustymi, pocieszającymi smakami.

Vaca frita jest chrupiąca i smażona na patelni

Oprócz smażonego smaku, vaca frita naprawdę odróżnia od ropa vieja konsystencja. Podwójny proces gotowania vaca frita tworzy niepowtarzalny kontrast delikatnej i chrupiącej potrawy, nawet w porównaniu z innymi potrawami smażonymi na patelni. Ponieważ vaca frita musi być gotowana, aż będzie można ją rozdrobnić, traci dużo wilgoci – a jest zrobiona z kawałka mięsa, które na początku nie jest już zbyt tłuste. Chociaż marynata doda trochę tego z powrotem, brak wilgoci oznacza, że ​​szybko się rumieni i staje się niewiarygodnie chrupiąca. Strzępy są jednak nadal na tyle grube, że choć jedna strona staje się chrupiąca, reszta mięsa pozostaje w miarę soczysta.

Ropa vieja nie ma takiego kontrastu i chrupkości poza odrobiną kęsa warzyw. To kwintesencja duszonego mięsa o bardziej miękkiej, maślanej konsystencji. Zawiera również dużo wilgoci wygotowanej jak vaca frita, ale sos z nawiązką ją zastępuje i naprawdę nawadnia wołowinę. Jednak sprawia to również, że jest bardziej uniwersalny jako dodatek do dań, które mogą mieć pikantną polewę, zwłaszcza tych, które same w sobie są chrupiące. Chociaż ryż jest powszechny, konsystencja ropa vieja oznacza, że ​​można go nakładać łyżką na chrupiące, puree bananowe, a nawet frytki z juki.

W obu daniach wykorzystuje się tani stek z flanki lub spódnicy

Stek z flanki jest podstawą zarówno ropa vieja, jak i vaca frita, przede wszystkim ze względu na przystępną cenę, ale także wyjątkową konsystencję. pochodzi z okolicy brzucha krowy, która wymaga dużo pracy. Oznacza to, że ma długie, wydatne włókna mięśniowe wyraźnie przechodzące przez mięso. Chociaż to sprawia, że ​​jest twardy, to również dlatego stek z flanki dzieli się na długie pasma w tak satysfakcjonujący sposób. Jest to ważne w przypadku obu dań, ponieważ długie kawałki zapewniają dużą powierzchnię, aby łatwiej wchłonąć płyn po ugotowaniu, co jest idealne w przypadku tak chudego kawałka. Stek ze spódnicy jest podobnie chudy i tani, więc czasami go zastępuje w tych daniach, ale nie szatkuje się tak dobrze jak flanka.

Poza tym użycie steku z flanki świadczy o pochodzeniu obu potraw i ich miejscu w kubańskim społeczeństwie. Zarówno vaca frita, jak i ropa vieja wywodzą się z marginalizowanych grup, które musiały utrzymywać się z niespełniających norm kawałków mięsa. Są to dania wszechstronne, przyrządzane z tanich składników, a jednocześnie pyszne i lubiane. Chociaż nie są już bezpośrednio powiązane z ludźmi, którzy je stworzyli, przystępna cena i funkcjonalność obu dań pomogła im przetrwać jako symbole kulturowe Kuby, zarówno w kraju, jak i w diasporze kubańskiej w Stanach Zjednoczonych.

Leave a Response

Ludwig Bergman
Cześć! Mam na imię Ludwig Bergman i jestem doświadczonym redaktorem z pasją do gotowania i rzemiosła kulinarnej twórczości. Na przestrzeni lat zgłębiałem różne tradycje kulinarne i przepisy, aby móc podzielić się moją wiedzą i inspiracją z Wami, naszymi drogimi czytelnikami.