Czy w Connecticut rzeczywiście istnieje prawo klasyfikujące marynaty?
Jednym z bardziej niezwykłych „praw” często kojarzonych z Connecticut jest to, że marynata musi się odbić, aby została uznana za marynatę. Jest to cytowane jako fakt na wielu stronach internetowych, listach i książkach (zazwyczaj omawiających niektóre z bardziej niezwykłych lub tajemniczych przepisów, które nadal obowiązują w różnych stanach lub miastach, jak na przykład to, jak to jest ze sztućcami w Gainesville w stanie Georgia). Pytanie, czy takie prawo w ogóle istnieje, było tak często kierowane do bibliotekarzy referencyjnych Biblioteki Stanowej Connecticut, że wydali oni publikację wraz z zasobami, w której rozwiali zamieszanie (po spędzeniu wielu godzin na przeglądaniu praw, rozporządzeń i przepisów potwierdzać).
Odpowiedź jest ostateczna: w Connecticut nie ma żadnego przepisu stanowiącego, że marynata musi się odbić, aby mogła zostać marynatą. Był jednak przypadek dotyczący marynat, które się nie odbijały – co jest najbardziej prawdopodobnym źródłem mitu dotyczącego klasyfikacji marynat.
Pochodzenie trwałego mitu
W 1948 r. aresztowano dwóch pakowaczy marynat za spisek mający na celu sprzedaż marynat nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi i postawiono im zarzuty na podstawie ustawy stanu Connecticut dotyczące fałszywego przedstawiania produktów spożywczych. Stwierdzono, że niektóre próbki marynat przesłane do laboratorium uległy rozkładowi i zawierały robaki. Następnie uznano mężczyzn za winnych, ukarano ich grzywną, a pikle zniszczono.
Omawiając sprawę i szokujące wyniki, stanowa Komisja ds. Żywności i Leków podzieliła się innym testem pozwalającym określić, czy marynata jest dobra, a mianowicie upuścić ją z jednej stopy i sprawdzić, czy się odbije. Jeśli tak, to nie było zgniłe. To właśnie ta sugestia dotycząca testu odbijania marynaty sprawiła, że tak wiele osób uwierzyło, że test ten jest rzeczywistym prawem.
Jeśli spróbujesz własnego testu odbijania marynat, pamiętaj, że federalne standardy USDA dotyczące marynat dopuszczają, aby niewielki procent nawet marynat klasy A był „jednostkami miękkimi, pomarszczonymi i śliskimi”, co oznacza, że w rzeczywistości mogą nie odbijać się po upuszczeniu.
