Kuchenne wskazówki

Dlaczego szefowie kuchni unikają podawania jedzenia na niebieskich talerzach

445views

Dlaczego szefowie kuchni unikają podawania jedzenia na niebieskich talerzach

Nie jest tajemnicą, że różne kolory stymulują różne reakcje emocjonalne w mózgu, a pod tym względem niewiele kolorów jest tak wielowymiarowych jak niebieski. Niebieski może wydawać się uspokajający i spokojny lub lodowaty i odległy. „Uczucie smutku” to potoczne określenie słowa „smutek”, jednak według jednego z globalnych badań niebieski jest także najpopularniejszym „ulubionym kolorem” na świecie. Być może nie jest zaskoczeniem, że niebieski nabiera zupełnie innego wymiaru, jeśli chodzi o świat kulinarny. Nie mówimy o niedrogiej „specjalności z niebieskim talerzem”, jaką może zaoferować Twoja ulubiona lokalna restauracja – mówimy o prawdziwych niebieskich talerzach obiadowych.

Talerze to płótno, na którym szefowie kuchni serwują starannie przygotowane przez siebie posiłki. W związku z tym nie wystarczy dowolny talerz. Może jesteś przyzwyczajony do jedzenia enchilady z gorącego, niebieskiego, ceramicznego owalnego talerza w swoim ulubionym meksykańskim lokalu. A może Twój łosoś po benedyktyńsku pojawi się na błękitnym talerzu w stylu retro w modnym bistro w centrum miasta. Wierzcie lub nie, ale w świecie eleganckiej kuchni jest to postrzegane jako kulinarne faux pas — uważa się, że kolor niebieski zabija apetyt. Używanie niebieskich talerzy było nawet reklamowane jako strategia dietetyczna. Ale dlaczego?

Z czysto estetycznego punktu widzenia, barwa jedzenia może zostać pochłonięta przez głośność błękitu. Na przykład delikatna sałatka z trójkolorowych pomidorów będzie estetycznie lepiej wyglądać na białym talerzu niż na ciemnoniebieskim. Ale na głębszym poziomie, zabójczy apetyt niebieski jest kwestią biologii człowieka.

Utrzymuj silny impuls apetytu i spraw, aby jedzenie wyróżniało się

Od błękitnego nieba po niebieskie oczy, kolor niebieski występuje wszędzie w przyrodzie… ale nie tak często, jeśli chodzi o to, co jesz. Poza jagodami nie ma zbyt wielu naturalnie występujących niebieskich produktów spożywczych. Ludzi bardziej przyciąga zieleń, brąz i czerwień jako „barwy żywności”, które stymulują neurony apetytu na poziomie fizycznym. Inne badania teoretyzują, że z ewolucyjnego punktu widzenia ludzki mózg przyzwyczaił się do kojarzenia „niebieskiego jedzenia” z spleśniałym, zepsutym i niebezpiecznym do spożycia.

Badania sugerują, że jeśli kontrast między kolorem posiłku a kolorem talerza jest mniejszy (pomyśl o przypalonym żeberku na ciemnoniebieskim talerzu), goście częściej podświadomie myślą, że na talerzu jest mniej jedzenia, niż jest w rzeczywistości, i być niezadowoleni z wielkości porcji. Zjawisko to nazywane jest iluzją Delboeufa i zostało po raz pierwszy zidentyfikowane w 1865 roku. (Wińcie za to ludzką naturę).

W jednym eksperymencie przeprowadzonym przez dr Briana Wansinka i dr Koerta van Ittersum z Cornell University, smakosze, którzy używali w bufecie talerzy o ciemniejszym kolorze, podawali sobie o 22% więcej jedzenia niż ludzie, którzy jedli z białych talerzy. Zatem kolor niebieski może nie być całkowicie winny; może to mieć więcej wspólnego z ciemnymi talerzami i kontrastem wizualnym jako całością — ale większość szefów kuchni na wszelki wypadek nie ryzykuje.

Leave a Response

Ludwig Bergman
Cześć! Mam na imię Ludwig Bergman i jestem doświadczonym redaktorem z pasją do gotowania i rzemiosła kulinarnej twórczości. Na przestrzeni lat zgłębiałem różne tradycje kulinarne i przepisy, aby móc podzielić się moją wiedzą i inspiracją z Wami, naszymi drogimi czytelnikami.