Maduros kontra Tostones: co sprawia, że smażone przysmaki z babki lancetowatej są tak inne
Maduros kontra Tostones: co sprawia, że smażone przysmaki z babki lancetowatej są tak inne
Plantany to tropikalny produkt, który zasługuje na więcej miłości. Chociaż pochodzą z Azji Południowo-Wschodniej, zostały przywiezione przez Hiszpanów na Karaiby, gdzie od tego czasu zostały wplecione w tkaninę kuchni karaibskiej. Wyglądają jak banany, ale nie są tak słodkie, co czyni je bardziej uniwersalnymi w kuchni. Jedynym zastrzeżeniem jest to, że banany nie są zbyt dobre na surowo. Na szczęście istnieje wiele sposobów na ich przygotowanie. Jedną z najpopularniejszych metod jest ich smażenie. Mają w sobie wszystko, co frytki, a jednocześnie dodają tropikalnego akcentu, a gryzienie trudno nie poczuć słońca na twarzy.
Wierzcie lub nie, ale istnieje więcej niż jeden sposób smażenia bananów. Przyjrzymy się dwóm potrawom z babki lancetowatej, których koniecznie musisz spróbować: Chociaż używają tych samych składników i mają podobny proces gotowania, te dwa karaibskie ulubione dania są na tyle różne, że uzasadniają posiadanie własnych nazw. Niezależnie od tego, czy jesteś nowicjuszem w dziedzinie bananów, czy też pożerasz je przez całe życie, różnica między dwoma smażonymi przysmakami z babki lancetowatej nie jest od razu oczywista. Jaka jest więc różnica i jak możemy dostać niektóre z nich?
Co to są Maduro?
Przepis na Maduros przybył z Indii do Ameryki Środkowej, kiedy do tego regionu po raz pierwszy sprowadzono banany. Dziś danie to jest powszechnie kojarzone z Kubą, ale pozostaje popularne w kuchni południowoindyjskiej i jest spożywane również na całych Karaibach i Ameryce Łacińskiej. Słowo maduro oznacza po hiszpańsku dojrzały i odnosi się do dojrzałości babki, z której robi się maduros. A kiedy mówimy dojrzałe, mamy na myśli naprawdę dojrzałe. W miarę dojrzewania banan zaczyna być zielony, następnie zmienia kolor na żółty, a na końcu czarny, podobnie jak dojrzałość banana. Prawdziwy talerz maduros składa się z plantanów, które są czarne jak noc, znacznie starsze i zbliżają się do zepsutego terytorium. W tym momencie większość skrobi bananowej została przekształcona w cukier, dzięki czemu miąższ jest tak słodki, jak to tylko możliwe.
Brak skrobi powoduje, że pomimo smażenia gotowy produkt jest zazwyczaj papkowaty jak krem. Profil smakowy jest cudownie słono-słodki, ale nie na tyle słodki, aby można go było przenieść do menu deserowego. Często spożywane samodzielnie, posypane solą, maduros dobrze komponują się również z dipem cytrynowym.
Co to są tostones?
Tostones to bardziej pikantny rodzaj smażonego babki lancetowatej. Jego pochodzenie pozostaje tajemnicą, ale prawdopodobnie swoją nazwę zawdzięcza hiszpańskiej walucie kolonialnej: Tostón. Może to mieć coś wspólnego z tym, że wyglądają jak złote monety, ale trudno to stwierdzić na pewno. Tak czy inaczej, je się je w całym regionie, choć noszą różne nazwy. Często w miejscach takich jak Kolumbia i Ekwador mówi się o nich patacones.
Tak naprawdę są dwie rzeczy, które sprawiają, że tostone jest tostonem. Po pierwsze, musisz użyć zielonych plantanów. Trudniej będzie wydobyć owoc ze skórki, ale od tego są noże. Większość skrobi nie została jeszcze zamieniona w cukier, więc jest po bardziej pikantnej stronie. Drugą cechą tostonów jest to, że są bardziej chrupiące niż maduros. Dzieje się tak za sprawą wyższej zawartości skrobi, która podczas smażenia chrupie znacznie bardziej niż w przypadku cukru. Dlatego frytki są tak chrupiące: Ziemniaki zawierają dużo skrobi.
Czasami spożywane samodzielnie, tostones są również. Dip z czarnej fasoli, guacamole i aji verde są świetnymi partnerami. Podawane jako dodatek do drugiego dania, można je również wykorzystać do pikantnych gulaszy lub pożywnych dań z ryżu.
Maduro są o wiele słodsze
Jeśli nie miałeś pojęcia, czym są maduros lub tostones i próbowałeś je w ciemno, najbardziej oczywistą różnicą w smaku byłaby prawdopodobnie słodycz. Ponieważ maduros robi się z bardzo dojrzałych plantanów – po tym, jak skrobia zamieniła się w cukier – tak naprawdę nie ma porównania z niedojrzałymi zielonymi plantanami tostones. W obu przypadkach nadal będziesz mieć podobny smak babki lancetowatej, ale karmelizacja zachodząca w smażonych cukrach w maduros będzie go wyróżniać.
Jak można sobie wyobrazić, ma to wpływ na sposób podawania potraw. Chociaż w maduros jest wystarczająco słono, aby dobrze komponować się z cytrynowymi dipami, takimi jak aji verde, słodycz sprawia, że nie ma tej samej wszechstronności jako dodatek do tostones. Maduros można podawać jako dodatek do pikantnego ryżu, fasoli i dań mięsnych, ale tostones są na tyle łagodne, że dobrze komponują się z szerszą gamą profili smakowych.
Tostones smażone są dwukrotnie
Równie ważny jak dojrzałość plantanów jest sposób przyrządzania tych potraw. Coś niezwykłego w tostonach jest to, że są smażone dwa razy. Zaraz po pokrojeniu są raz smażone, następnie wyciągane, rozbijane na płaskie krążki i ponownie smażone. Rozbijanie i smażenie osiąga dwie rzeczy: zwiększa ich wielkość, ale, co ważniejsze, zwiększa powierzchnię, do której ma dostęp olej, co znacznie podnosi chrupkość tostonów.
Niezbyt często można spotkać przepis wymagający dwukrotnego smażenia. Jeśli w międzyczasie nie trzeba rozbijać babki, rozsądniej byłoby po prostu trzymać żywność we frytkownicy dłużej, niż ją wyjmować i wkładać z powrotem. Skrótem byłoby rozbić babkę przed włożeniem jej do frytkownicy. oleju za pierwszym razem, ale nie udałoby się uzyskać charakterystycznej chrupkości bez obu wejść do frytownicy.
Z kolei Maduro smaży się tylko raz. Niektóre przepisy zalecają powolne smażenie, ale inne są prostsze. Nawet jeśli smażysz maduros dłużej, nie uzyskają one takiej samej tekstury jak tostony ze względu na brak skrobi. Ostatni ciekawostka wyróżniająca: Maduros często kroi się ukośnie, aby nadać babce niepowtarzalny wygląd.
