Ser garnkowy kontra twarożek: dlaczego nie należy ich wrzucać do jednego worka
Od rocznych do , nabiał serwuje mieszankę o wyjątkowych konsystencjach. Jednak jego konsystencja w najprostszej formie ma szczególny urok – jest podzielona na twaróg i serwatkę. to stałe białka powstające na najwcześniejszym etapie produkcji sera i stanowią samodzielny, pyszny posiłek, gotowy do użycia na poutine lub jako przekąska. Tworzą także szereg wyróżniających się produktów, takich jak ser garnkowy i twarożek.
Rozróżnienie tych młodych odmian może być trudne, ponieważ mają ze sobą wiele wspólnego. Obydwa są białe i bardziej muliste, z przyjemnym posmakiem i być może nutą soli. Są używane w kuchni w takim samym stopniu, jak spożywane bezpośrednio. Różnica tkwi jednak w szczegółach. Ser w zalewie jest odsączany z serwatki nieco dłużej, dzięki czemu produkt jest bardziej suchy i ma bardziej twarogową konsystencję. Tymczasem twaróg ma śmietankę mleczną zmieszaną ze skrzepem, tworząc płynną, jednolitą konsystencję. Z takiego rozróżnienia wyłaniają się różnorodne różnice.
Co to jest ser garnkowy?
Ser garnkowy to świeży produkt mleczny powstający w wyniku oddzielenia twarogu i serwatki. Białe ciała stałe stanowią jego gęstą i suchą konsystencję, która ma przyjemny, lekko cierpki smak. Łatwo jest go wytworzyć w domowej kuchni, ponieważ zsiadanie mleka jest spowodowane maślanką, jogurtem lub innymi wprowadzonymi kwasami. Do procesu wykorzystuje się podgrzane mleko – stąd jego nazwa – ser pot. Ze względu na łatwość produkcji większość kuchni kochających nabiał przygotowuje własną wersję, wykorzystując mleko pochodzące od wielu różnych zwierząt.
Szczególnie godną uwagi wersją jest tvorog, która wywodzi się z kuchni wschodnioeuropejskiej i niemieckiej. W kuchni polskiej i rosyjskiej używa się go do deserów, często podaje się go samodzielnie z owocami, dżemami i orzechami. Często jest mniej solony i dobrze komponuje się z wyraźnymi słodkimi przetworami. Tak więc, chociaż może wydawać się podobny do innych świeżych serów, takich jak ser wiejski, jest to odrębny produkt o własnym uroku.
Co to jest twarożek?
Twarożek to także świeży produkt mleczny składający się z twarogu. Posiada piękną białą barwę i kremową, jednolitą konsystencję. Zwłaszcza kupiony w sklepie często zawiera dodatkowe składniki, takie jak śmietanka i sól. Po oddzieleniu skrzepu sera – często przy pomocy żywych kultur – jest on ważony w gęsty blok. Następnie serowarze kroją blok na małe kawałki, a następnie łączą je z mlekiem lub śmietaną, aby uzyskać końcowy efekt.
Smaczny twaróg jest spożywany w Stanach Zjednoczonych od wieków. Nazwa twarożek stała się powszechna w XIX wieku. Odtąd stał się powszechnie używanym pożywieniem. Niezależnie od tego, czy jest po prostu podawana z krakersami, używana do pieczenia, czy też w potrawach takich jak lasagne, jej zrównoważone, kremowe podniebienie nadaje się do niezliczonych kombinacji potraw. Ponadto jest doskonałym źródłem białka, a jednocześnie ma niską zawartość tłuszczu.
Ser garnkowy ma inną konsystencję niż twarożek
Czasami te dwa sery są określane zamiennie, co prowadzi do nieporozumień. Jednak zazwyczaj stosowane etapy produkcji nadają różnym teksturom, co jest ich największym wyróżnikiem. Ser garnkowy ma większy, bardziej wyrazisty skrzep w wyniku dłuższego i intensywniejszego czasu suszenia. W niektórych procesach skrzep zostaje dociśnięty z dodatkowym obciążeniem przez okres do dziesięciu godzin, tworząc suchy, zagęszczony ser. Dokładna konsystencja różni się w zależności od preferencji i przygotowania, ale wynik zazwyczaj przypomina wyglądem bardziej suche sery, takie jak feta.
Tymczasem twarożek ma szybszy i mniej intensywny odciek. Nie stosuje się żadnego dodatkowego ciśnienia, ale uzyskana filtracja gromadzi się w spójny blok. Następnie serowarze kroją masę na kawałki, co uwalnia więcej płynu, przed dodaniem śmietanki do mieszanki. W ten sposób otrzymujemy produkt o jednolitej, niemal jogurtowej konsystencji. Łatwiej rozprowadza się go łyżką, a ser nabiera pysznego, kremowego smaku.
Obydwa sery mają różne zastosowania kulinarne
Te dwa rodzaje serów, dzięki swojej wyjątkowej konsystencji, pełnią wyjątkowe role kulinarne. Z suchego, kruchego sera garnkowego powstają pyszne naleśniki, zwłaszcza syrniki rosyjskie, polskie i ukraińskie. W tym naczyniu z sera formuje się ciasto z mąki, jajek i sody oczyszczonej. Ponadto z nabiału przyrządza się także desery typu tvorozhnik, czyli gęsty sernik, a także stosuje się go jako farsz do blin i ciastek. Serek garnkowy można również stosować jako zamiennik ricotty w szczyptę, podawać z makaronem lub formować w formie. Konsystencja twarogu byłaby zbyt płynna do takich zastosowań, co oznacza, że te dwa typy nie są zamienne.
Jednak twarożek ma swoje własne smaczne zastosowania. Jego bardziej lepka konsystencja dobrze nadaje się do pieczonych potraw, doskonale komponuje się z enchiladami, zapiekankami i lasagne. Dobrze komponuje się z jajecznicą lub może stanowić dip. I może nawet stworzyć cudownie kremową konsystencję. Obydwa produkty mleczne są plastyczne i smaczne, wymagają jedynie specjalistycznej pielęgnacji kulinarnej.
