Ważne różnice między Parathą a Naanem
Pomimo szerokiej gamy apetycznych kuchni na świecie, niewiele jest posiłków bardziej pocieszających niż różnorodne dania indyjskie. Dzięki ciepłym, aromatycznym przyprawom, pożywnym warzywom i proteinom oraz bogatym, smakowitym sosom nic dziwnego, że te dania są uwielbiane na całym świecie, zwłaszcza gdy towarzyszy im wysoki, parujący stos świeżego podpłomyka. Chociaż te pieczywo mogą służyć podobnemu celowi — to znaczy pomóc ulepszyć i wytrzeć każdą uncję pyszności z talerza — każdy z nich jest wyjątkowy.
Naan i paratha, dwie najpopularniejsze i najbardziej znane opcje w Azji Południowej, to przykłady tego, że te pieczywo mają własne składniki, techniki gotowania i historię. Znajomość różnic między nimi a ich pochodzeniem może pomóc Ci docenić je jeszcze głębiej, gdy będziesz podawać je przy stole i zanurzać w gorącej wodzie lub .
Co to jest paratha?
Paratha to prosty, przaśny placek zrobiony z zaledwie pięciu typowych składników: mąki, soli, wody, oleju i ghee – nazywany również masłem klarowanym. Jest uwielbiany w wielu kulturach Azji Południowej, a zarówno Indie Północne, jak i Indie Południowe często twierdzą, że jest to chleb dominujący w wielu codziennych sytuacjach. Chleb ten można podawać niemal o każdej porze dnia, sprawdzając się zarówno jako podstawa śniadania, jak i słodki deser po obiedzie.
Spożywany w wersji wytrawnej, można go spożywać w czystej postaci lub nadziewany nadzieniem. Popularnym nadzieniem jest mieszanka ziemniaków i różnych przypraw, tworząca danie zwane aloo paratha. Jednak w kontekście deseru paratha jest często podawana z dodatkami, takimi jak świeże masło, jedwabista śmietana lub porcja pikantnego jogurtu i wykończona obfitą mżawką karmelizowanego cukru.
Co to jest naan?
Naan jest prawdopodobnie bardzo rozpoznawalnym dodatkiem dla wielu osób, ponieważ jest to ulubiony chleb podawany w restauracjach z kuchnią indyjską na całym świecie, zwłaszcza w Stanach Zjednoczonych. Jako podpłomyk na zakwasie jest nieco bardziej skomplikowany, a składniki obejmują mąkę, wodę, cukier, drożdże, mleko i jogurt. Następnie po ugotowaniu jest szczotkowany ghee, aby uzyskać błyszczące, aromatyczne wykończenie. Często dodaje się go również świeżymi ziołami lub aromatami, takimi jak czosnek lub cebula.
Ten podpłomyk jest niezwykle wszechstronny i najczęściej podawany w pikantnych kontekstach. Podobnie jak paratha, naan można również podawać z wieloma różnymi potrawami, od tikka masala po dal makhani, i można go wypełnić jak kieszeń, podobnie jak pita. Dobrze znany styl nadziewanego naan nazywa się kulcha, gdzie wnętrze chleba przepełnione jest dodatkami, takimi jak ziemniaki, cebula, a nawet mieszanka orzechów i rodzynek. Typowe składniki podawane z naan obejmują gotowane lub świeże warzywa, a także różne rodzaje mięsa.
Paratha jest łuszcząca się
Cechą charakterystyczną parathy jest sposób jej ugotowania. Kiedy przygotowuje się ciasto paratha, jest ono wielokrotnie rozciągane i składane, aby utworzyć warstwy, podobne do laminowanego ciasta, które można znaleźć w rogaliku. Kiedy przychodzi czas na podgrzanie, ciasto smaży się na patelni zwanej tawa wraz z większą ilością oleju lub masła. Właśnie dlatego paratha ma łuszczącą się, chrupiącą konsystencję i bogaty, pocieszający smak, po który nie można powstrzymać się od ciągłego wracania.
Z kolei Naan gotuje się zupełnie odrębną metodą. Ciasto Naan formuje się tylko raz, a następnie piecze w piecu tandoor, czyli glinianym piecu opalanym drewnem lub węglem drzewnym. Dzięki temu naan ma chrupiący spód i lekko zwęglony. Pieczenie pozwala również na lekkie wyrośnięcie ciasta drożdżowego, dlatego naan ma puszystą, ciągnącą się konsystencję, idealną do wchłaniania sosów.
Naan kojarzy się ze specjalnymi spotkaniami
Chociaż zarówno paratha, jak i naan stały się stosunkowo wszechobecne w kuchni południowoazjatyckiej, ich pochodzenie nie mogłoby być bardziej różne. Historycznie rzecz biorąc, naan był uważany za przysmak. Było to spowodowane dużą ilością czasu, wysiłku i składników włożonych w stworzenie tego rodzaju chleba. Naan był dostępny przede wszystkim tylko dla członków rodziny królewskiej i innych przedstawicieli wyższych sfer. Dopiero pod koniec XVIII wieku rozkosz, jaką jest naan, została zaprezentowana szerszemu gronu odbiorców. Nawet dzisiaj świeżo upieczony naan jest bardziej luksusowym prezentem na wieczorne wyjście niż elementem domowej kuchni.
Tymczasem powszechna przyjemność i wiele odmian paratha pokazuje jej reputację jako podstawowego podstawowego dania na każdym szczeblu. W rzeczywistości uważa się, że paratha powstała jako metoda recyklingu resztek innych rodzajów chleba, wywodząc się raczej z zaradności niż luksusu. Nie oznacza to, że paratha jest pomijana, ale raczej jest celebrowana jako wygodna i znana rzecz, bez której większość posiłków nie byłaby kompletna.
