Wyjaśnienie 3 stylów francuskiego Cassouleta
Niewiele tradycji kulinarnych jest tak powszechnie szanowanych jak tradycja francuska, a dziś zagłębiamy się w jedną z najbardziej kultowych, wyrafinowanych, a jednocześnie duszpasterskich. Cassoulet to rustykalne danie pasujące do rustykalnego krajobrazu. Ten gulasz z mięsem i fasolą jest podstawą francuskiej kuchni wiejskiej, przyklejającym się do żeber, ponadczasowym, wyrafinowanym daniem, idealnym na chłodniejsze dni. Cassoulet to wolno gotowana zapiekanka, której nazwa pochodzi od naczynia, w którym jest gotowana, „zapiekanka” – okrągłe, głębokie naczynie ze skośnymi bokami. Cassoulet to bogate, pożywne połączenie mięsa i białej fasoli. Można stosować wiele różnych białek, ale powszechne są kiełbaski z kaczki, gęsi, wieprzowiny i baraniny. Często wykorzystuje się także skórę wieprzową (couennes).
Cassoulet pochodzi i pozostaje popularny w całej południowo-zachodniej Francji, regionie znanym jako „od jednej wioski do drugiej”. W rzeczywistości trzy różne miasta zgłosiły swoje własne roszczenia do tego dania, a następnie zainspirowały trzy główne odmiany cassouletu: Castelnaudary, Carcassonne i Toulouse. W zależności od tego, kogo spytasz (i w jakiej części Langwedocji mieszkają), „autentyczny” cassoulet może obejmować wiele różnych rzeczy.
Jeśli chodzi o tak rozgrzewające, pocieszające jedzenie, cassoulet jest przedmiotem zaciekłej debaty. Ale wszystkie trzy popularne style są pyszne na swój sposób i godne świętowania.
Castelnaudary
Castelnaudary Cassoulet to prezentacja regionalnych składników o najprostszym profilu smakowym spośród trzech stylów Cassoulet. Łączy w sobie smażone skórki wieprzowe oraz różne kawałki wieprzowiny i kaczki, a wszystko to gotowane w aromatycznym bulionie z czosnku, tymianku, cebuli i innych przypraw. W rzeczywistości bulion Castelnaudary to prawie ten sam bulion, którego używa się we wszystkich wersjach cassoulet, oferujący aromatyczny bukiet aromatów, takich jak marchew, seler, czosnek, pietruszka, liście laurowe i goździki. Po długim, powolnym gotowaniu, pożądana konsystencja przypomina bardziej luźny sos niż bulion. Niektórzy kucharze domowi dodają żelatynę do bulionu podczas gotowania, aby uzyskać wrażenie grubszego w ustach.
Według tradycji cassoulet mógł zostać wynaleziony w Castelnaudary podczas wojny stuletniej, danie zrodzone z konieczności, gdy unieruchomieni cywile musieli przygotowywać posiłki, wypełniając je dowolnymi składnikami, jakie mieli pod ręką (skrawki mięsa i fasola). Współcześni francuscy smakosze uznali cassoulet zarówno za trwały fenomen kulinarny, jak i klejnot regionalnej historii, a w 1972 roku w regionie założono nawet La Grande Confrérie du Cassoulet de Castelnaudary — stowarzyszenie wyznaczone na cześć tego dania.
Carcassone
Kuchnia francuska często cieszy się złą sławą ze względu na niedostępność i choć chcielibyśmy to spierać, cassoulet jest dość skomplikowanym daniem. Jego przygotowanie jest proste, ale niezwykle czasochłonne, ponieważ przygotowanie tradycyjnych przepisów na cassoulet zajmowało kilka dni. Fasolę moczymy przez noc i gotujemy do miękkości, następnie każdy kawałek mięsa obsmażamy na gęsim tłuszczu, a całość posypujemy warstwą bułki tartej i pieczemy jeszcze przez kilka godzin. Moczenie fasoli w osolonej wodzie przez noc pomoże jej zachować wilgoć podczas długiego przebywania na kuchence lub w piekarniku. Jednak współcześni smakosze mogą znacznie skrócić czas przygotowania, używając namoczonej fasoli z puszki, najlepiej cannellini lub małej fasolki granatowej.
Zwłaszcza cassoulets Carcassonne piecze się w niskiej temperaturze przez kilka godzin. Przepis jest najprostszym cassouletem z całej trójki, wykorzystującym kombinację wieprzowiny, konfitowanej kaczki, gęsi i kuropatwy. Warto zauważyć, że niełatwo znaleźć gęsi i kuropatwy w nowoczesnych supermarketach, dlatego Carcassonne cassoulet można uczynić bardziej dostępnym dla współczesnych domowych kucharzy, zamieniając ptactwo łowne na kurczaka. Tłuszcz z kaczki można kupić w wielu sklepach spożywczych lub w lokalnym sklepie mięsnym, a jego łyżka pomoże w jednym prostym kroku naśladować klasyczny profil smakowy. Cassoulet (zwłaszcza po Carcassonne) może być gulaszem dla miłośników mięsa, ale do mieszanki można też całkowicie dodać warzywa; Częstym dodatkiem są pomidory śliwkowe.
Tuluza
Jak sugeruje jego imiennik, cassoulet w stylu Toulouse jest przygotowywany z kiełbasy z Tuluzy i posypany złotą skórką z prażonej bułki tartej. Znana lokalnie jako „saucisse de Toulouse”, kiełbasa z Tuluzy to aromatyczne mięso wykonane z wieprzowiny, wina, czosnku, bazylii, pietruszki i kawałków bekonu. Cassoulet w stylu Toulouse to jednogarnkowe danie gotowane na wolnym ogniu na kuchence, dzięki czemu przygotowanie jest najłatwiejsze z trzech stylów cassoulet. Inne odmiany obejmują również konfiturę z baraniny, jagnięciny lub kaczki.
W przypadku braku kiełbasy z Tuluzy, niektórzy francuscy smakosze dodają do swojej cassoulet z Tuluzy pożywną, mięsną kombinację golonki, skórki wieprzowej, solonej wieprzowiny, tłuszczu z kaczki, pancetty, prosciutto, konfitowanej kaczki i/lub kiełbasek wieprzowych.
Na koniec dnia, w naszej książce duża, bulgocząca waza z mięsem i fasolą pod dowolną nazwą jest w porządku. Podawaj pożywny cassoulet z prostą sałatką Cezar, pieczoną brukselką lub kremem kukurydzianym. Aby najlepiej wydobyć jego wielowymiarowy smak, połącz posiłek z czerwonym winem o większej zawartości garbników, aby przełamać tłustość wieprzowiny i ptactwa łownego. W regionie Langwedocji cassoulet zazwyczaj łączy się z mocnymi lokalnymi winami, takimi jak Minervois, Corbieres i Corbieres Boutenac. Dla reszty z nas Red Bordeaux całkiem dobrze pasuje do rachunku. Cassoulet również doskonale podgrzewa resztki. Można nawet przygotować cassoulet dzień przed przyjęciem, aby ułatwić jego podawanie i podawać prosto z naczynia do gotowania.