Mają szczególną historię, szlachetny i dworski smak, który do dziś jest przekazywany w dzisiejszych cukierniach. To ciastko jest dostępne w różnych odmianach, zarówno o miękkiej, jak i chrupiącej konsystencji. Odkryjmy wspólnie historię tego deseru.
Historia amarettiego
Historia miasta opiera się na kilku mitach i anegdotach. Z przekazanej historii wynika, że jako cukiernik na dworze sabaudzkim do stworzenia tych ciastek zainspirowała go miłość, jaką darzył młodą Sycylijkę.
Legenda głosi, że pierwszy, który spróbował jego ciasteczek migdałowych, opisał je jako „”, dając początek nazwie, którą znamy dzisiaj.
Inna wersja tej historii przedstawia chrupiącą odmianę amaretti stworzoną na cześć odwiedzającego kardynała, rozsławioną później przez rodzinę Lazzaroni z Saronno. Obfita obecność w okolicy przyczyniła się do tego, że ten deser stał się dostępny dla wszystkich i z biegiem czasu coraz bardziej kochany.
Klasztory spopularyzowały ten deser
Ludność ze swoimi umiejętnościami cukierniczymi odegrała wiodącą rolę w rozpowszechnianiu amaretti, sprzedając je w celu wspierania wspólnot religijnych. Praktyka ta wpłynęła na lokalne cukiernie i sprzyjała narodzinom różnych regionalnych odmian słynnego ciastka.
W tym czasie włoskie ciastkarstwo przeszło ważną ewolucję, a amaretti, dzięki swojej trwałości i wyjątkowemu smakowi, stało się główną przekąską, którą można zabrać ze sobą w podróż i odkrywanie. Wprowadzenie nowych składników, takich jak egzotyczne przyprawy, dodatkowo wzbogaciło dostępne odmiany.
Szlachta, królewskie wesela i nowoczesne cukiernie
Skojarzenie amaretti ze szlachtą i wydarzeniami królewskimi podniosło ich reputację do tego stopnia, że zaczęto je nazywać.
Współczesna industrializacja i otwartość sprawiły, że ich produkcja stała się prostsza i bardziej dostępna, choć prestiż z nimi związany nie został w najmniejszym stopniu umniejszony. Dziś wiele włoskich firm nadal produkuje rzemieślnicze amaretti, kierując się recepturami z przeszłości.
Te herbatniki są również klasyfikowane na podstawie ich tekstury, która może być miękka lub chrupiąca. Makaroniki o miękkiej konsystencji mają lekko wilgotny środek, natomiast makaroniki chrupiące są bardziej kruche.
Różne różnice regionalne
Wśród wielu odmian możemy wymienić a, charakteryzujące się doskonałą równowagą, jaką zapewnia chrupiąca powierzchnia zewnętrzna i miękkie serce. Składają się ze słodkich i gorzkich migdałów, cukru, białek jaj, a czasem nawet migdałów.
Są też bardzo miękkie, zrobione ze słodkich migdałów, cukru, białek jaj i, w niektórych przypadkach, mąki ryżowej lub skrobi ziemniaczanej.
Następnie kontynuujemy wariant charakteryzujący się lekko chrupiącą skórką i miękkim wnętrzem, będący efektem starannego doboru składników, wśród których znajdują się migdały, cukier, białko jaja i szczypta wanilii.
Przejdźmy do tych bardziej obfitych, o delikatnej konsystencji, uzyskanych dzięki połączeniu białek, migdałów, cukru i ziaren.
Wersje Chiostro, Macerata, Fano i Oristano
Nie sposób nie wspomnieć o ciasteczkach amaretti z , wzbogaconych likierem amaretto, w wersji Macerata, szczególnie kruchej i przygotowanej z migdałów, cukru oraz białka jaj i ziaren.
Są też te na bazie gotowanego moszczu i te z Oristano, na bazie słodkich i gorzkich migdałów, bez pestek.
