Beza
Deser ten jest preparatem otrzymywanym w wyniku przetwarzania i. Tak naprawdę istnieją różne rodzaje bezy: . Ma kremową konsystencję i wyglądem przypomina bitą śmietanę, służy do dekoracji tart i ciast, a następnie opiekana jest na palniku. Beza tego typu poddawana jest pasteryzacji jajecznej, dzięki czemu nie wymaga pieczenia w piekarniku.
Bardzo podobny jest ten, który ma taki sam wygląd jak włoski, ale ma inny proces „pasteryzacji”. W wersji włoskiej do ubijanych białek dodaje się gorący syrop, w wersji szwajcarskiej białka z cukrem podgrzewa się, a następnie ubija.
To klasyczny preparat jaki znamy, pęczki o delikatnym i eleganckim wyglądzie, chrupiące, ale rozpływające się w ustach. Bardzo podobny jest ten, do którego dodaje się posiekane migdały.
Historia powstania tego deseru jest szeroko omawiana i istnieją różne hipotezy dotyczące jego wynalazku.
Najczęściej dyskutowana historia wszechczasów
Hipotez na temat pochodzenia tego deseru jest wiele, a jego zasługi przypisuje się różnym cukiernikom, prześledźmy wspólnie różne historie.
Istnieją co najmniej 3 hipotezy dotyczące narodzin tego deseru i umieszczają go w różnych miejscach:
- Pierwsza historia przedstawia preparat o nazwie „” na bazie białek jaj i cukru gotowanego w piekarniku. Przepis ten odnalazł się w rękopisie zatytułowanym: „Księga Paragonów Lady Elinor Fettiplace” z . Jest to w istocie najstarszy ślad;
- W dalszej części, w , odnajdujemy szefa kuchni, który w swojej książce kucharskiej zamieścił przepis o nazwie Beza;
- Ostatnia hipoteza, a jednocześnie najbardziej znana, to ta, której początki sięgają ok. 2000 r., kiedy szef kuchni pochodzący ze szwajcarskiego miasteczka Meiringen przygotował deser na bazie białek i cukru, aby podbić ukochaną księżniczkę Marię. Nie mamy pewności, czy to on stworzył ten deser, ale z pewnością to wydarzenie rozsławiło go.
Nawet królowa była szaleńczo zakochana w tym deserze, który uwielbiała przygotowywać własnymi rękami, i nadała mu przydomek „”.
Zobaczmy, jak przygotować dwie najczęściej używane włoskie i francuskie wersje bezy.
Przepis na bezę francuską
Przepis na bezę francuską
Składniki
- 100 gr białka z jaj (około 3 jaj)
- 220 gr cukier puder
- do smaku sok cytrynowy
Instrukcje
-
Oddziel białka od żółtek.
-
Białka ubić mikserem planetarnym, dodając połowę cukru i kilka kropel soku z cytryny.
-
Kiedy białka są już dobrze ubite (testujemy odwracając pojemnik do góry nogami, jeśli pozostają nieruchome, oznacza to, że są dobrze ubite).
-
Za pomocą szpatułki wmieszać pozostały cukier puder.
-
Przekładamy mieszaninę do rękawa cukierniczego.
-
Rozgrzej piekarnik do 75°.
-
Uformuj kępki tej samej wielkości na blasze do pieczenia.
-
Pieczemy 2 godziny.
-
Po upływie 2 godzin wyłącz piekarnik i lekko uchyl drzwiczki, pozwalając mu całkowicie, ale delikatnie ostygnąć.
-
Wyjmij bezy z piekarnika i delikatnie przełóż je do pojemnika.
-
Bezy są gotowe do spożycia.
Notatka
Możemy pokolorować bezy dodając odrobinę barwnika spożywczego przed ubijaniem białek. Wersję sardyńską możemy przygotować dodając 50 g drobno posiekanych migdałów wraz z drugą częścią cukru.
Przepis na bezę włoską
Przepis na bezę włoską
Składniki
- 35 gr wodospad
- 90 gr białka
- 130 gr cukier
- 1 szczypta z soli
Instrukcje
-
Zacznijmy od przygotowania syropu: połącz wodę z cukrem i pozwól mu dobrze się rozpuścić w rondlu. Pojawienie się bąbelków będzie oznaczać, że jest gotowe.
-
W międzyczasie w mikserze planetarnym ubić białka ze szczyptą soli.
-
Gdy białka zaczną się pienić, wlewamy gorący syrop i dalej ubijamy (jest to proces pasteryzacji).
-
Kontynuuj ubijanie, aż miska miksera całkowicie ostygnie.
-
W tym momencie beza powinna być całkowicie biała i bardzo błyszcząca. Zawsze przeprowadzamy „test kapelusza”.
-
Beza włoska jest gotowa do dekoracji deserów.
-
Następnie należy go podsmażyć na powierzchni przy pomocy palnika lub na grillu piekarnika.
-
Ciesz się posiłkiem
Ciekawość
Ciekawy fakt wydarzył się w szwajcarskim mieście, które dało nazwę temu deserowi: . Tutaj zrobiono bezę o długości 2 i pół metra, wysokości 70 centymetrów i szerokości półtora metra. Do jego powstania zużyto 60 litrów śmietany, około 2000 jaj i 120 kg cukru, co jest przedsięwzięciem naprawdę wyjątkowym.
