Ciasto Rab: chorwacki deser w centrum lokalnej legendy
Dla kogoś, kto spojrzy na mapę, wyspa Rab prawdopodobnie nie wygląda zbyt okazale. Zajmuje powierzchnię około 91 kilometrów kwadratowych (35 mil kwadratowych dla ludzi o imperialnych poglądach) jest nieco mniejszy niż Disney World, a jego populacja wynosi poniżej 10 000 osób. Ale ten skalisty pas lądu, który wznosi się nad Morzem Adriatyckim, jest przesiąknięty większą historią, niż można sobie wyobrazić. Na przestrzeni wieków przechodziła z rąk do rąk z jednej potęgi europejskiej w drugą, rządzona kolejno przez siły Grecji, Rzymu, Chorwacji, Wenecji, Austrii, Francji, Włoch i Jugosławii, zanim ponownie stała się częścią Chorwacji, którą do dziś pozostaje dzień.
Przez te burzliwe lata mieszkańcy Rabu odcisnęli piętno na świecie. Dziś wyspa znana jest z rozwijającego się przemysłu turystycznego, wzorowej architektury romańskiej głównego miasta (zwanego także Rabem), a przede wszystkim bardzo szczególnego deseru zwanego tortem rapskim – rabskim ciastem.
Co to jest ciasto Rab?
Kiedy myślisz o torcie deserowym, prawdopodobnie wyobrażasz sobie warstwy gąbczastego miękiszu pokryte lukrem, ale ciasto Rab jest zupełnie inne. Składa się ze skórki i nadzienia, bardziej przypomina ciasto lub tartę niż tort urodzinowy. Centralnym punktem dania jest nadzienie, które składa się z mielonych migdałów, jajek, cukru, skórki z cytryny i pomarańczy oraz likieru Maraschino. Jest trochę podobny do. Skórka zawiera mąkę, masło, wodę i cukier, trochę jak , ale dodaje jajka, aby ciasto było mocniejsze, a likier Maraschino pojawia się ponownie, aby podnieść smak.
Ciasto Rab zwykle ma kształt spirali przypominającej muszlę ślimaka, ale można spotkać inne kształty, takie jak serca, podkowy, a nawet litery i cyfry. Całość wspaniałej imprezy przed podaniem obficie posypuje się cukrem pudrem.
Legenda o ciastku Rab
Miejscowa tradycja mówi, że ciasto rabskie zostało wynalezione w 1177 roku dla wyjątkowego gościa: papieża Aleksandra III. Legenda głosi, że gdy rozpętała się burza, papież znajdował się na pokładzie statku płynącego po Adriatyku i musieli się schronić. Najbliższy port znajdował się na wyspie Rab i tak się złożyło, że miejscowi niedawno zakończyli renowację miejscowego kościoła – katedry Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny – więc papież został, aby poświęcić to miejsce. Benedyktynki z Rab chciały w dowód wdzięczności przygotować dla papieża wyjątkowy deser i próbując odtworzyć tradycyjne słodycze z ojczyzny papieża, Sieny we Włoszech, stworzyły coś zupełnie nowego i niepowtarzalnego.
Inna wersja tej opowieści mówi, że papież przedstawia to danie Rabowi.
Oryginalny przepis na ciasto Rab zachował się w archiwach klasztoru św. Andrzeja, domu benedyktynek, które prawdopodobnie wynalazły to danie. Przepis nie zawiera jednak żadnych miarek i przez pokolenia był przekazywany z pokolenia na pokolenie. Ciasto pierwotnie było zarezerwowane jako deser dla zamożnych, podawane na specjalne okazje. Jednak ciasta Rab są obecnie popularną pamiątką dla międzynarodowych turystów odwiedzających wyspę.
