Słynie z amatriciany i carbonary, ale równie dużo uwagi zasługują typowe stołeczne desery. Wśród nich wyróżniają się rzymskie frappe, pączki z winem Castelli Romani, Maritozzi, tarty z wiśniami i inne. Co więcej, każdy przepis ewoluował z biegiem czasu, prezentując różne unikalne odmiany w każdej dzielnicy Rzymu: dzięki temu każdy deser jest wyjątkowym i pysznym produktem. Odkryjmy je wszystkie w kolejnych wierszach.
Najbardziej lubiane desery w Rzymie: Maritozzo
Do najsłynniejszych deserów zalicza się tak uwielbiany w Rzymie deser, że poświęcone jest mu święto, które przypada każdego roku 7 grudnia, czyli w dniu, w którym obchodzony jest w całej okazałości.
Aby przygotować ten deser o miękkiej konsystencji i bogatym smaku, zakwaszanie wymaga wielu godzin. Ostatnio został zinterpretowany na nowo przez uznanych rzymskich szefów kuchni, odnosząc ogromny sukces.
Pączki z winem Castelli Romani
To kolejny klasyk cukierni Kapitolińskiej.
Wykonane z prostych składników, takich jak mąka, oliwa, cukier i wino, stanowią ucztę w tawernach Frascati, szczególnie na zakończenie kolacji.
frappe rzymskie
Le, znane również jako lub, to kolejny cukierniczy symbol Rzymu.
Te chrupiące i pachnące smażone przysmaki są typowe dla okresu karnawału, ale są dostępne w rzymskich cukierniach od stycznia do marca.
Tarta z wiśniami i ricottą
La to kolejny deser, którego nie można przegapić. Wykonany z ciasta kruchego, wiśni (wiosennych owoców podobnych do wiśni) i ricotty, stanowi bardzo ceniony deser w rzymskim cukiernictwie.
A skoro już o tym mowa, składnik ten jest szeroko stosowany w rzymskim wypieku ciast, często podawany z cukrem, likierem, czekoladą i skórką cytrynową. Dzisiejsze lody powstają także na bazie ricotty owczej, charakteryzującej się doskonałą kremowością i konsystencją.
Szorstki
To orzeźwiający deser, podobny do granity, to kolejna tradycyjna rzymska specjalność, idealna na gorące letnie dni.
Ukochane słodkości Rzymu: panpepato, pangiallo i ptysie z San Giuseppe
Nie możemy zapomnieć o deserze o bogatej historii i tradycji, pochodzącym z Umbrii, ale zaadoptowanym także przez kuchnię rzymską, charakteryzującym się mieszanką przypraw i suszonych owoców.
Podobnie jak piernik, przyrządza się go 21 grudnia, w dniu, który swoją złotą skórką symbolizuje powrót słońca.
Na koniec ptysie z kremem San Giuseppe przygotowane z okazji . Podobnie jak neapolitański zeppole, desery te wypełnione są miękkim kremem i mają za sobą długą historię związaną z tradycją rzymską.
