Początki zeppola San Giuseppe
Czy wiecie dlaczego 19 marca jemy Zeppole? W XVIII wieku fryciarze, aby oddać hołd św. Józefowi, który jest ich patronem, 19 marca ustawiali przed swoimi sklepami stragany, na których smażono i rozdawano na ulicach cebule. Nawet dzisiaj w Neapolu dzieje się to samo: krem i czarna wiśnia dekorują teraz zeppola di San Giuseppe zamiast cukru i cynamonu.
Przepis nawiązujący do neapolitańskiej tradycji cukierniczej i z dumą eksportowany do różnych zakątków świata. Zwyczajowo jest je kupować, dawać w prezencie lub po prostu podawać na stół w dniu św. Józefa, który zbiega się z Dniem Ojca, najwyraźniej nieprzypadkowo. Pierwsza zeppola di San Giuseppe pochodzi z 1837 roku, kiedy to zgłosił ją słynny neapolitański smakosz Ippolito Cavalcanti. W swojej obecnej wersji zeppola jest pomyślana jako deser konwentualny, to znaczy narodzony w klasztorze, a konkretnie w klasztorze Santa Patrizia lub w historycznym klasztorze San Gregorio Armeno, w świetle słynnej tradycji kulinarnej Neapolu.
Według starożytnych obrzędów „oczyszczenia agrarnego” naleśniki przygotowywane 19 marca miały stanowić preludium wiosny (21 marca), rozweselając nocne ogniska organizowane w wielu rejonach południowych Włoch. Fakt, że św. Józef zbiega się z Dniem Ojca, wydaje się być powiązany ze zwyczajem, jaki kiedyś miał dzieci otrzymywania właśnie w tym dniu drewnianej zabawki, a św. Józef był patronem stolarzy. Jednak od 1968 roku tradycja uległa odwróceniu, przenosząc uwagę z dzieci na ojców i czyniąc ten dzień szczerym momentem w roku poświęconym uczuciom ojcowskim.
Składniki na 12 zeppole San Giuseppe
- Woda 250 ml • 79 kcal
- Mąka typu 00 160 gr • 517 kcal
- Jajka 4 • 470 kcal
- Masło 70 g • 750 kcal
- Tarta skórka z cytryny 1
- Sól morska 1 szczypta • 79 kcal
- Do kremu
- Mleko 500 ml • 49 kcal
- Mąka typu 00 1 łyżka stołowa • 517 kcal
- Cukier biały 5 płaskich łyżek • 392 kcal
- Limoncello 1 szklanka • 304 kcal
- Jajka 2 żółtka • 470 kcal
Składniki do dekoracji
- Cukier puder
- Czarne wiśnie w syropie, do smaku
Kalorie odnoszą się do 100 g produktu
Są to typowy deser z cebulą ziemniaczaną, który przygotowywany jest z okazji Dnia Ojca, który obchodzony jest 19 marca w dniu San Giuseppe. Nazywa się je również neapolitańskim zeppole lub graffe, jeśli są smażone.
Przeczytaj także
Z kolei pieczona w piekarniku zeppola to ciasto francuskie wypełnione kremem, które następnie dekoruje się wiśnią w syropie (ale nie jest to obowiązkowe i czasami wiśnię zastępuje się kulka kremowej czekolady) i posypana cukrem pudrem.
Natomiast w innych postaciach zeppola jest przygotowywana w formie dużego ptysia, które następnie po ugotowaniu napełnia się za pomocą długiej strzykawki, nakłuwając ją w dolnej części, aby włożyć krem i jako dekorację zawiera proste posypanie cukrem pudrem. W niektórych przypadkach stosuje się również amoniak i drożdże. Zeppole San Giuseppe można przygotować również w wersji bezglutenowej, a dla wegan można je przygotować bez jajek, bez masła i bez laktozy, używając mleka ryżowego lub sojowego.
Aby przygotować według przepisu pieczony zeppole San Giuseppe, na patelni umieść wodę, pokrojone w kostkę masło i szczyptę soli. Roztopić masło i doprowadzić do wrzenia.
Wyłącz ogień, dodaj mąkę (którą wcześniej przesiejesz) i startą skórkę z cytryny (która po ugotowaniu nada ptysiom zachęcającego aromatu)
wymieszaj i ponownie postaw na ogień na kilka minut lub przynajmniej do momentu, aż mieszanina zacznie odchodzić od ścianek patelni
w tym momencie dodawaj jajka, jedno po drugim, dobrze mieszając (zawsze przy wyłączonym ogniu, aby uniknąć ryzyka ugotowania jajka na gorąco patelni).
Postaw ponownie na ogniu na kilka minut. Wyłącz ogień i włóż mieszaninę do strzykawki do ciasta
Blachę do pieczenia wyłóż papierem do pieczenia i uformuj koncentryczne okręgi z ciasta. Następnie na każdym krążku ciasta musi znajdować się okrąg ciasta, który nada „grubość” kremowi ptysiowemu i do którego po ugotowaniu włożysz krem.
Podczas pieczenia ptysiów w piekarniku (w temperaturze 200°C przez około 20 minut) przygotuj krem. W rondelku umieść mleko i mąkę. Wymieszaj ręczną trzepaczką, uważając, aby nie utworzyły się grudki
Gotuj na średnim ogniu, ciągle mieszając, dodaj żółtka i cukier. Zanim krem zgęstnieje, dodaj małą szklankę limoncello, która nada kremowi aromatu. Pozwól mu zgęstnieć i wyłącz, gdy osiągnie preferowaną konsystencję (jeśli będzie zbyt płynny, zmięknie ptysie…
…jeśli jest bardzo twarde, można je napełnić strzykawką do ciasta. Wybrałam średnią konsystencję, więc mogłam je wypełnić po prostu łyżeczką). Do każdego Zeppola di San Giuseppe dodać wiśnię w syropie (wcześniej odsączoną z syropu) i posypać cukrem pudrem. Natychmiast podawaj. Można je przechowywać w lodówce maksymalnie dwa dni.
Czy zeppole San Giuseppe piecze się w piekarniku statycznym czy wentylowanym?
W przypadku przepisu na zeppole San Giuseppe zaleca się użycie piekarnika statycznego, ponieważ w przypadku piekarnika wentylowanego mogą się one odkształcić. Właśnie z tego powodu, jeśli masz piekarnik gazowy, możesz przygotować doskonałe zeppole.
Dlaczego zeppole San Giuseppe opróżnia się?
Może się zdarzyć, że zeppole w piekarniku będą wyglądać ładnie i napuchnięte, ale po wyjęciu z nich spłynie powietrze. Może się to zdarzyć z powodu problemu z wilgocią: prawdopodobnie ciasto gotowałeś na kuchence bardzo krótko, pozostaje ono surowe w środku i wypuszcza powietrze. Czas gotowania podany w przepisie wynosi około dwudziestu minut w temperaturze 200°.
Sztuczka dla zeppole San Giuseppe: najpierw pieczona, a potem smażona
Aby zeppole San Giuseppe było jeszcze lepsze, wystarczy zastosować w praktyce mały trik: najpierw włóż je do gorącego piekarnika, a następnie usmaż. W ten sposób otrzymasz zeppole o konsystencji pieczonych, ale miękkie jak smażone. Ponadto w wersji pieczonej zeppole zamiast masła można użyć smalcu lub łoju. Pamiętaj tylko, że kalorie w zeppole na pewno wzrosną.
Odmiany zeppola
Gotowana w piekarniku zeppola jest lżejsza, bardziej strawna i – jeśli chcemy – lekka. Alternatywą jest jednak tradycja smażonego zeppole San Giuseppe (zwanego jak widzieliśmy zeppole neapolitańskim, graffe lub zeppole ziemniaczanego), które układa się na krążkach z papieru do pieczenia (co zapobiega ich przyklejaniu się do dna formy) , biorąc pod uwagę ich wagę) i zanurzono we wrzącym oleju arachidowym. Tak przygotowane, nadziewane są dokładnie w taki sam sposób, jak pieczony zeppole San Giuseppe. Ten wariant będzie grubszy i bardziej miękki, ale równie smaczny. Zatem czy lepsza jest smażona czy pieczona zeppola? Obydwa.
