Pieczenie i desery

Amaretti 3 rodzaje regionalnych przepisów na ten typowy włoski deser

43views

Amaretti to typowy włoski przepis na smaczne ciasteczka, które można przygotować na różne sposoby w zależności od regionalnego przepisu. Tutaj oferujemy Państwu

Amaretti według klasycznego przepisu

Regionalność: Abruzja i Moise

Składniki

  • 2 białka jaj
  • 250 g cukru (trzcinowy też będzie dobry)
  • 250 g mąki z Manitoby
  • 250 g słodkich migdałów, drobno posiekanych
  • 2 dl wytrawnego białego wina
  • 2 cytryny, tylko otarta skórka
  • zgrzyt cynamonowy, do smaku
  • olej do nasmarowania blachy

Przygotowanie Amaretti

Na stolnicę wsypać mąkę, dodać cukier, posiekane migdały, otartą skórkę z cytryny i cynamon; następnie drożdże, białka (wcześniej ubite na sztywną pianę), olej i wino.

Mieszaj wszystko jak zwykle, aż uzyskasz gładką i jednorodną mieszaninę.

Pokrój go w kulki wielkości orzecha włoskiego, ułóż je na natłuszczonej blasze w odstępach, lekko rozgnieć i włóż do piekarnika nagrzanego na niską temperaturę (160-170°) i piecz przez około 15 minut. Podawać amaretti na zimno.

Wariant

Zamiast wina są tacy, którzy wolą mleko.

Polecane wino

Alto Tirino Passito

Przepis na makaroniki lombardowe

Te słodycze w pełni wpisały się w tradycję gastronomiczną Lombardii; jako przyjemne zakończenie posiłku lub jako składnik (rozdrobniony, rozdrobniony, zmiękczony) do nadzienia niektórych makaronów i do przygotowania sosów.

Są uznaną specjalnością Saronno (Varese), charakteryzującą się kolorowym papierowym opakowaniem przypominającym cukierki.

Ciasteczka na bazie migdałów, okrągłe i spłaszczone; przygotowywane w trzech różnych rodzajach: pasta sucha, pasta miękka oraz z cukrem granulowanym.

Składniki

  • 150 g gorzkich migdałów
  • 150 g słodkich migdałów
  • 2 białka jaj
  • 400 g cukru pudru

Przygotowanie ciastek amaretti według przepisu Lombard

Po zblanszowaniu migdałów należy je osuszyć w piekarniku, aby je obrać, a następnie drobno posiekać lub jeszcze lepiej rozgnieść w moździerzu.

Dodaj migdały i cukier i wymieszaj trzepaczką, aż uzyskasz miękkie, ale spójne ciasto.

Rozwałkuj (na grubość 1,5 cm) za pomocą wałka do ciasta i wytnij wiele krążków krawędziami małej szklanki.

Można też formować kulki wielkości orzecha włoskiego, rozgniatać je i układać w odstępach na blaszce wyłożonej wcześniej papierem do pieczenia lub papierem roślinnym. Ciasteczka amaretti włóż do piekarnika (nagrzanego już do 170°, bez wentylacji) i po 10-12 minutach wyjmij je z piekarnika, ostudź i podawaj.

Często zdobią filiżanki ajerkoniaku lub mrożonego mascarpone. Jeśli są przechowywane w suchym miejscu, wystarczą na długi czas.

Są tacy, którzy wolą używać mniejszych ilości gorzkich migdałów; Tutaj. proporcje mogą się różnić w zależności od smaku Cidano.

Dodatek startej cytryny i skórki z cytryny.

Likier Moscato z Oltrepo Pavese

Delikatne piemonckie ciasteczka amaretti

Składniki

  • 100 g słodkich migdałów
  • 100 g gorzkich migdałów
  • 100 g orzechów laskowych
  • 60 g kukurydzy „fumetto” (proszek kukurydziany)
  • 30 g proszku do pieczenia
  • 500 g pełnego cukru trzcinowego
  • 8 białek jaj
  • cukier puder
  • olej do natłuszczenia blachy piekarnika

Przygotowanie delikatnego piemonckiego amaretti

Migdały (posiekać i zmiksować w malakserze) już obrane razem z cukrem i orzechami laskowymi pokruszyć, następnie dodać mąkę kukurydzianą i proszek do pieczenia; dokładnie wymieszać.

Oddzielnie, w dużej misce, ubić białka, dodać mieszaninę migdałów i dobrze wymieszać.

Na natłuszczoną już blaszkę układamy stosy masy, w równych odstępach, ale w odstępach (zwiększają swoją objętość w trakcie pieczenia).

Ubielić cukrem pudrem, następnie wstawić do piekarnika (nagrzanego już na 200°C), żeby się zarumieniły.

Wyjmij je z piekarnika i po ostygnięciu podawaj.

Polecane wina do spożycia z amaretti

Erbaluce di Caluso passito

Winorośl Erbaluce znana jest już od średniowiecza, ale winifikowano ją głównie w formie passito. Na początku lat sześćdziesiątych XX wieku zaczęto je produkować także jako wino wytrawne.
Kontrolowaną nazwę pochodzenia uzyskała w 1967 roku.

  • kolor: od złotożółtego do ciemnobursztynowego – doskonała klarowność.
  • zapach: delikatny, charakterystyczny zapach.
  • smak: słodki, harmonijny, pełny i aksamitny.

Leave a Response

Ludwig Bergman
Cześć! Mam na imię Ludwig Bergman i jestem doświadczonym redaktorem z pasją do gotowania i rzemiosła kulinarnej twórczości. Na przestrzeni lat zgłębiałem różne tradycje kulinarne i przepisy, aby móc podzielić się moją wiedzą i inspiracją z Wami, naszymi drogimi czytelnikami.